Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.

Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.

Doe de vogels en jezelf een plezier.

Speciaal voor bessen productie geselecteerde cultivar met grote, zwarte vruchten.

Het blad wordt in de herfst purperrood. Het is een Finse, zeer sterke cultivar die graag op vochtige gronden groeit. Appelbessen kunnen produceren en worden geplant in de volle zon of in de halfschaduw op allerlei grondsoorten, ook op drogere of vochtige plaatsen.

Appelbessen komen uit noordelijke streken en zijn dus zeer winterhard en gezond. De vitamine C rijke bessen rijpen in oktober / november en worden vooral verwerkt tot sap en snoep. De vogels lusten ze ook.

In de herfst verkleurt het blad fel oranjeood, vandaar de naam.

'Brilliant' is zelfbestuivend en heeft helderrode bessen en witte bloemen.

'Mondeo' is een vroeg en productief overwegend mannelijk ras dat ook geschikt is voor kleigrond en voor zowel gebleekte als groene teelt.

Op wat zwaardere grond kies je het beste voor de groene teelt. Groene asperges hebben meer smaak en ik eet ze daarom zelfs nog liever dan witte.

Asperges, voor door de pasta.

Een Britse selectie voor de 'groene' teelt.

Deze fantastische donkere asperges hebben een nootachtige smaak en zijn zoeter dan groene. Je hoeft ze niet te schillen want de dikke scheuten zijn zacht van top tot teen.

Paars zijn ze alleen in het vroege voorjaar. Het blad is gewoon groen.

Meest opmerkelijk aan 'Snow Flurry' zijn de liggende groeiwijze en de lange bijzonder late bloei.

In het late najaar verschijnen er vrij plotseling massaal kleine witte bloemetjes als moest de sneeuw een voorbeeld krijgen hoe zich te gedragen.

Voorbeeldige sneeuw.

Al vele jaren een van mijn favoriete Asters.

Veel compacter en lager dan 'Lady in Black'. De bloemen zijn precies hetzelfde.
Buiten de bloeitijd heeft 'Prince' nog veel donkerder, bijna zwart blad.

Ook hier die fijne kleine, gepast ingetogen bloemen tot de eerste sneeuw valt.

Prinsheerlijk.

Deze kleinbloemige aster begint roze en verkleurt langzaam naar wit. Vandaar de leuke naam die we wel vaker tegenkomen bij soorten met verkleurende bloemen. De verkleuring geeft diepte en maakt de plant wat spannender dan haar puur roze soortgenoten.

Ze vormt een mooie volle ronde pol.

Makkelijk en goed vast.

Baptisia is volop in beweging en we genieten van de vele bijzondere introducties zoals deze. Het is vooral een Amerikaanse aangelegenheid. Ook dit is een Amerikaanse vondst. De naam slaat op chocolade die ontbitterd is onder andere voor gebruik in ijs.
(Een proces uitgevonden door Coenraad Johannes van Houten.)
Baptisia is in Nederland volledig winterhard.

Het is een van de vroegst bloeiende prairieplanten.

De bloemen van deze spectaculaire recente introductie van Chicago Botanic Garden zijn bijzonder violet-bruin met een geel keeltje. Het blad is wat grijs-blauw.
De bloemen staan in lange aren duidelijk zichtbaar boven het blad.
Baptisia is voor de prairiebegrippen een van de eerste bloeiers.
Dit is de kruising van B. australis x B. sphaerocarpa van die laatste komt dat toefje geel.
Eenmaal standgevat zeer langlevend en sterk.

Snijbiet is er in allerlei feestelijke kleuren. Mocht je het wat minder bont willen maken dan word je van deze groene misschien juist heel zen.

Jong blad kan worden klaargemaakt als spinazie als de plant wat ouder wordt maakt ze de dikke bladnerven waar het eigenlijk om gaat. Je kunt er de hele zomer en vaak zelfs nog na de winter van oogsten.

Snijbiet is een van de makkelijkste en meest productieve groentes die er zijn en bovendien de kleurrijkste. Je snijdt het hele seizoen stelen naar behoefte en ze blijven aangroeien tot november en eetbaar tot de eerste echt strenge vorst, soms zelfs de hele winter. Meer dan je op kan dus.

In de kleuren goudgeel, roze, purper, rood en wit. Verschillende kleuren per pot.

Siergroente.

Reuzenspinazie stengels nu ook in neonkleuren.

Zeer vurig van kleur, maar op de smaak heeft dat geen of nauwelijks invloed.

Het is daarmee wel een prachtige groente en net zo makkelijk. Je snijdt er tot diep in de herfst een ziltig maaltje van.

Een heerlijke ziltige oranje variëteit snijbiet die net als de rest de hele zomer blijft produceren.

Of, als je ze in het najaar in een koude kas zet, herfst en winter oogstbaar blijft.

Ik snij het bladmoes van de nerven en roerbak eerst de bladnerven en voeg er tegen het eind wat van het blad aan toe. Jong kan het blad als spinazie worden gegeten.

Een ouderwetse eenjarige moestuin begeleider zou je dit schatje met haar windmolentjes kunnen noemen. Ze houd zich via zaad jarenlang zelf in stand aan de randjes van je moestuin. Het jonge blad is eetbaar, maar nog leuker zijn de bloemetjes op een salade, of verstild in een ijsblokje.

De smaak is, zoals haar naam belooft; puur komkommer.

Dit is een modern gezond ziekte resistent ras, ontwikkeld voor de professionele (biologische) teelt.

Het vormt compacte planten met een korte groeicyclus. De kroppen hebben weinig last van doorschieten. Het is geschikt voor zomer- en herfstteelt. Oogstbaar vanaf juli tot en met oktober, zo'n 120 tot 150 dagen na planten. Aanbevolen plantafstand 50X75 cm.

Een machtige verschijning met grijs donkergroen blad dat zwart lijkt.

Alleen daarom zou je ze al planten.

Je eet steeds een paar bladeren, de plant blijft dan meestal een paar jaar leven.

Verse groene kool, zomer en winter, jarenlang

Natuurlijk is dit weer een superfood. Maar of dit de meest efficiënte groeiwijze is daar twijfel ik nog een beetje aan. Het bijzonder mooie is dat je 'schonend' oogst. Je oogst je dagelijkse behoefte en niet meteen de hele plant.
In plaats van spruitjes groeien hier mini boerenkooltjes aan de stronk. Ze zijn het lekkerst na de eerste vorst. Als het een beetje meezit oogst je er de hele winter van.

Dit zijn spruiten die niet sluiten.

Sensatie in de groentetuin en prachtig in de wintertuin. Een boerenkool met een mooie donkerrode kleur (groen na de kook). Redbor is van het hoge type en geschikt voor herfst- en winterteelt. Het blad wordt zelfs in de bloemsierkunst gewaardeerd. Goed nieuws (tot nu toe): koolwitjes vliegen de rode boerenkool voorbij, dus geen mee-etende rupsen.

Een vaste of tweejarige broccoli / bloemkool waarvan je vanaf het tweede jaar in het in het voorjaar de kleine hoofdjes oogst. Er worden, als je er op tijd bij bent steeds nieuwe gevormd. Je eet ze met een flink stuk steel.

De planten worden fors en kunnen meerdere jaren leven.

Zeekool is natuurlijk nog veel standvastiger en misschien nog lekkerder.

Romanesco houdt het midden tussen bloemkool en broccoli. We noemen ze ook wel torentjesbloemkool vanwege de sierlijke spiralen.

Wat zoeter dan broccoli en ook net als andere bloemkool erg lekker afgekoeld met een mayonaise-uitjes dressing.

Fractals op je bord.

Prachtig paars streekras uit Sicilië op de grens tussen bloemkool en broccoli.

Het paars verkookt, maar je houdt een heerlijke groene bloemkool over.

Voor de vroege hersftteelt in mei / juni planten.

Plantafstand; ongeveer 50 cm.

Nauw verwant aan broccoli, maar veel eleganter als plant. Het blauw-grijze blad heeft een zoete broccolismaak. De bloemscheutjes en het blad zijn eetbaar. Jong in salade, volwassen gestoofd of in een stamppotje.

In Toscane heet dit hutspotje "Ribollita" het is erg populair als Italiaanse winterkost.

Naaldkool (cavolo spigariello) is een geliefde groente in Campania. Je eet niet alleen de knoppen, maar vooral ook het blad. Ze wordt gegeten in soep met Cannellini bonen, bij pasta gerechten en zelfs op pizza in plaats van ruccola, of rauw als salade.

Ze is net als palmkool winterhard zodat je er de hele winter van kunt dooreten.

Minestra Nera is de Italiaanse volksnaam.

In de recente roerbak rage van New York heeft deze oudhollandse groente de hoofdrol.
Dit oude ras is nog steeds misschien wel het meest betrouwbaar winterharde.
je kunt ze nu nog zaaien en we hebben er ook zaad van.
Misschien komt het woord groente hier zelfs wel vandaan.

De rauwe chips van boerenkool vond ik minder geslaagd.