Deze bekroonde cultivar van voor 1920 is de enige die ik onthield na het lezen van de geweldige Aster monografie van Paul Picton, de erfgenaam van Ernest Ballard. Het kostte daarna nog 8 jaar zoeken voor ik haar aan ons sortiment kon toevoegen.

Bijzonder zacht blauw, kleinbloemig, wolkig spreidend en vrijwel volledig meeldauw vrij.

Een plaatje.

Meest opmerkelijk aan 'Snow Flurry' zijn de liggende groeiwijze en de lange bijzonder late bloei.

In het late najaar verschijnen er vrij plotseling massaal kleine witte bloemetjes als moest de sneeuw een voorbeeld krijgen hoe zich te gedragen.

Voorbeeldige sneeuw.

Al vele jaren een van mijn favoriete Asters.

Veel compacter en lager dan 'Lady in Black'. De bloemen zijn precies hetzelfde.
Buiten de bloeitijd heeft 'Prince' nog veel donkerder, bijna zwart blad.

Ook hier die fijne kleine, gepast ingetogen bloemen tot de eerste sneeuw valt.

Prinsheerlijk.

Hoog aangeschreven, veel bewonderd en goed bekend. Deze plant heeft al bijna 100 jaar de reputatie: "Misschien wel de beste vaste plant die bestaat."
Ik vind hem heel aardig'.
De kruising van A. amellus met A. thomsonii werd in 1920 gewonnen door de Zwitser Frikart hij noemde deze en zijn zusje 'Jungfrau' naar de bekende Zwitserse bergtoppen

Laat, lang en blauwer bloeiend dan lavendel, want die zijn violet.

Nu Astrantia hernieuwde belangstelling geniet wordt langzaam duidelijk welke soorten tot de absolute top horen. De oude 'Buckland' wordt jammer genoeg vaak alleen door de meer ervaren tuiniers als topper herkend.

Moderne cultivars blinken vooral uit door lange bloeitijd en intensieve kleuren.

Deze super klassieker kan nog heel goed in de eredivisie meekomen.

Een hele fijne nieuwe lang bloeiende selectie.

De bloemen zijn zilver-wit met roze accenten in het hart en aan de onderkant.

Inheems, dus makkelijk en bovendien dagelijkse kost voor nuttige insecten.

Duurzame liefde.

Een van de beste introducties van onze tijd misschien wel. Omdat deze Astrantia steriel is bloeit hij lang en rijk met oudroze grote schotelvormige bloemen. Ik hoef ze helemaal niet aan te prijzen want vanaf juni verkoopt ze zichzelf als we er dan nog hebben.

Tegen de herfst wordt de kleur van de bloemen dieper en nog mooier.

Een nog vrij nieuwe, vroeg bloeiende donker rode met donkere punten aan het blad en de bloemen en een purperen waas over het blad, donkere stengels en bladpunten.
Geselecteerd door onze bondgenoten Helen en Wilco van 'De Ferdinandushof' in Zeeland.

Lang bloeiend met grote diep rode bloemen aan lange donkere stelen.

Een sprong vooruit.

Opvallend grote schotelvormige groen-witte bloemen. Lang en rijk bloeiend. Mag best tussentijds wat teruggeknipt worden.

'Shaggy' wordt ook wel verkocht onder de naam: 'Margery Fish'.

Een nog zeldzaam aangeboden introductie van onze vrienden van de Ferdinadushof, dus echt uit Zeeland.

Verbeterde 'Shaggy'.

Stevig rechtopstaand met zeer grote witte bloemen, lekker lang bloeiend.

Witter nog dan 'Snow Star'.

'Blue Towers' is een kruising van Baptisia australis x Baptisia alba (lactea). Het is een sterk opgaande meer vertikale plant met tot 50 cm lange bloeiaren en grijs-blauwe stengels. Doordat ze weinig basaal blad heeft kan ze makkelijker met andere planten worden gecombineerd.

Alle Baptisia zijn langlevende, goed winterharde planten. De meeste worden op den duur vrij fors en groeien tamelijk breed uit.

Ik heb Baptisia wel eens een beetje minachtend de bloembollen van de prairie genoemd omdat ze zo vroeg bloeien terwijl de meeste laatbloeiers zijn. Mijn liefde groeit nu er zo veel geweldige nieuwe kruisingen zijn.
Deze van Hans Hanssen bloeit extra lang en blijft kleurvast met bloemen boven het blad zodat je ze ook goed ziet. Je moet er wel plaats voor hebben, want ze leven lang en worden uiteindelijk fors.

Baptisia is volop in beweging en we genieten van de vele bijzondere introducties zoals deze. Het is vooral een Amerikaanse aangelegenheid. Ook dit is een Amerikaanse vondst. De naam slaat op chocolade die ontbitterd is onder andere voor gebruik in ijs.
(Een proces uitgevonden door Coenraad Johannes van Houten.)
Baptisia is in Nederland volledig winterhard.

Het is een van de vroegst bloeiende prairieplanten.

In 2005 verzamelde Hans Hansen Baptisia in het wild in Texas en Oklahoma en begon er mee te kruisen. Aan hem hebben we de meeste van de spectaculaire nieuwe kleuren te danken. Colega's raakten geïnspireerd en zijn inmiddels ook al jaren aan het kruisen. Met Agastache gebeurde dit eerder en dat heeft veel moois opgeleverd.
'Pink Truffles' groeit sterk opgaand. De bloemen verkleuren van helder roze naar violet.

Ervaar hoe spannend de aanvankelijk kale grijs-groene stengels in het voorjaar als speren uit de grond schieten.
Het geweldige blauw-groen driedelig blad ontwikkeld zich iets later. De bloeiaren tonen de verwantschap met lupine. Mauve met donker blauwe of indigo merken, bloemen 2-2,5 cm lang. makkelijk, maar minder geschikt voor al te zware vochtige grond.

Prachtig prairie spul.

Tot nu toe bleek alles wat we onder deze naam tegen kwamen eigenlijk Baptisia alba lactea of leucantha was. Maar er is natuurlijk ook een witte vorm van Baptisia australis zoals je ziet.

Een bijzonder fijne zachte romantische plant met veel combinatiemogelijkheden in de vroege border.

Meer zon is meer bloemen.

Dit is een goede groeier, de Baptisia die zich het snelst thuis voelt in je tuin.
Nadrukkelijk feestelijk aanwezig, eerst met heel fijn grijs-groen blad, dan die knallende tot 25 cm lange bloemtrossen en in de herfst met die knikker-vormige bolronde peulen.

Voor onze nieuwe blauw-gele border die nu eindelijk misschien wel werkelijkheid wordt.

Een darling uit Texas die het hier uitstekend doet.

Concurrerend met Pulmonaria om het meest zilveren blad. De groene aders accentueren het zilver. De lieve bloemetjes zweven daar boven aan dunne steeltjes..

Een cult-plant nog steeds,ik weet niet precies waarom ook alweer. Maar zeker niet onaardig.

Een bus Engelse tuinreizigers voldoet meestal om onze hele voorraad te plunderen.

Deze dwerg-Buddleja groeit breed uit en maakt lange pluimen.

Ze maakt zijscheuten en bloeit daardoor lang.

Knip haar net als de andere vlinderstruiken in het voorjaar diep terug zodat ze mooi vol blijft.

Uit de Humdinger serie van Walters Gardens.

Deze recente introductie heeft extreem lange doorbuigende bloem-aren. Ze worden tot 50 cm lang. Door de hangende bloemen lijkt ze inderdaad op blauwe regen.

Uitgebloeide pluimen wegknippen bevordert herbloei.

Ze kan ook in pot worden gehouden.

Net als de rest in het voorjaar stevig terugsnoeien.

Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijkamper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.

Een witte selectie van Brian Kabbes die het midden houdt tussen de grootbloemige 'Weißer Riese' en de kleinbloemige 'White Cloud' die door Hans Kramer werd gevonden.
Een goede geurige en al lang mijn favoriete witte bergsteentijm.

Munt, in lieve geurige wolkjes.

Deze bladverliezende bloeiende heester heeft heerlijk, naar meloen geurende witte bloemen met een rood hartje.

Van nature groeit ze in de bosrand. Halfschaduw verdraagt ze dus net zo goed als zon. Plant haar liever niet op al te kalkrijke grond.

Het blad kleurt in de herfst goud-geel.

Zeer grote diep blauw-paarse klokken maken hier een echte bloemplant van, een bijnabloembol. Klokjesbloemen zijn er voor de nuchtere tuinier die gewoon ouderwets kleur en vorm nodig heeft voor zijn border. 'Kent Belle is een bijzonder goede cultivar afkomstig van de helaas niet meer bestaande Washfield Nursery.

Ze mogen in de schaduw staan op zware klei en gaan lang mee.

Terugknippen stimuleert herbloei.

Het heeft even geduurd voor we de klokjes leerden waarderen. De volgende stap is die van de stoere grote soorten naar deze minibelletjes. Maar het is ook zo'n heerlijke kleur.
Je moet er wel een overzichtelijk hoekje voor hebben waar ze niet in de verdrukking komt. Ze kan ook in pot of in een rotstuintje.
Wild komen ze tot 3000 m voor in de Zuidelijke bergketens van Europa.
Een schatje en dat is het.