Deze fijne vetplant uit Zuid-Afrika bloeit lekker door in de zomer.

In Afrika wordt staat ze bekend als geneeskrachtig met een werking vergelijkbaar met die van Aloë vera. Haar blad en ook de bloemen doen daar
aan denken maar dan veel verfijnder.

Een erg vrolijke potplant.
Ze is niet winterhard, maar je kunt haar in de winter als kamerplant houden.

Deze oude vriend was in 1994 vaste plant van het jaar.

Heerlijke frisse muntgeur, sierlijke, luchtige en langdurige bloei, ongedwongen bossige groei en glimmend rond blad.
Er bestaan ook vormen met meer behaard blad. In de Pyreneeën noemen ze die bergmunt.

Wolkjes porselein wit en geur voor tuin en Italiaanse keuken.

Deze bladverliezende bloeiende heester heeft heerlijk, naar meloen geurende witte bloemen met een rood hartje.

Van nature groeit ze in de bosrand. Halfschaduw verdraagt ze dus net zo goed als zon. Plant haar liever niet op al te kalkrijke grond.

Het blad kleurt in de herfst goud-geel.

Uit het Noord westen van de Verenigde Staten komt deze indianenplant.

De knollen werden door de Indianen gegeten.

De bloemen zijn fijntjes en ijl.
Hun bloei is een feestje dat jammer genoeg niet heel lang duurt.

Ze zijn sterk en doen het zeer goed in prairiebeplanting.

Een fijne nieuwe kleur in het klokjesspectrum is deze met haar blad goed bodem bedekkende lage soort.

Bloemen in volle trossen met veel kleurdiepte en op uiterste randje waar kunst en kitsch hun beider hoogtepunt bereiken.

Makkelijk en dankbaar.

Een klassieke prijswinnaar waar de Engelsen hun tuinen mee vullen.

Geschikt voor de beginnende tuinier.
Hier kan weinig mis mee gaan. Alleen niet al te droog zetten.

Ze beginnen nu zo ouderwets te worden dat ze weer hip beginnen te worden.

Datzelfde oranje uit de jaren 70 maar dan in paars.

Een oud ras uit Bulgarije / Hongarije, ook wel bekend als 'Shipkas'.

De planten blijven klein en kunnen dus goed in pot worden gekweekt. De glimmende fel oranje pepers zijn zo'n 10 cm lang. Ze zijn niet extreem scherp maar wel aangenaam aromatisch en zoet.

Vroeg rijpend.

Uit Mexico of de VS, dat is niet helemaal duidelijk en best behoorlijk scherp voor een gele.

Vruchten ongeveer 15 cm lang.

Een sierlijk en rijk dragend pepertje met ongeveer 4 cm grote bolronde vruchten.

Ze zien er heerlijk uit als ze rijp zijn met hun chocolade bruine rood.

Ze zijn best heel behoorlijk scherp en hebben ook aardig wat vlees.

Met een volle, een beetje rokerige smaak.

Giuseppe en Angella Nardiello immigreerden in 1887 met hun dochtertje Anna vanuit het Zuid Italiaanse Ruoti naar Naugatuck, Connecticut en brachten deze kostbaarheid mee.
Deze 25 cm lange bakpaprika is zeer rijk van smaak, vruchtbaar en ook uitstekend geschikt om te drogen.

Iedereen weet hoe compromisloos Italianen zijn als het om kwaliteit gaat en gelijk hebben ze.

Een fantastisch oud Italiaans landras met reusachtige vruchten.

De purperen punt is voor mij een indicatie voor rijk aroma en dat maakt ze ook waar.

Groen zijn ze eetbaar maar wel een beetje bitter.

De vruchten zijn tot 25 cm lang.

Platrond van vorm met diepe ribben, net een minipompoen.

Naast sierlijk is deze Hongaarse "traditional" met zijn dikke vlezige vruchtwand ook heel lekker zoet.

Prima dus ook voor salade.

Ik gebruik ze zelf samen met ui om mijn sambal, piri-piri of chilisaus zoeter en zachter te maken.

Niet iedereen proeft die aromatische smaak boven de scherpte uit. Maar wie dat kan is hier fanatiek dol op. Je ruikt het ook.

Ze hebben echt veel warmte nodig, maar die krijg je dubbel en dwars terug.

Nederland heeft z'n boerenkool, België haar lof en Suriname deze dame.

3000 HS

Eigenlijk is deze klimmer meer een gezelligheidsplant, maar in India wordt het blad ook wel gegeten.
De bloemetjes zijn piepklein. Na de bloei worden luchtige blaasjes gevormd met daarin op erwt lijkende zaden met een hartje. Daarom gaf Linnaeus haar de botanische naam Cardiospermum. (cardio: hart; spermum: zaad).
Oorspronkelijk uit het zuiden van de VS en Bermuda.
Leuke blaasjes met een hartverwarmende verrassing.

Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar nog levendiger roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best. Het vormt een pol van ongeveer 50 × 40 cm. Ooit werd mij verteld dat het niet winterhard zou zijn, maar wij weten, sinds het meer dan tien jaar in onze feestborder staat, dat dit een van de betrouwbaarste grassen is die we kennen.
Het doorstaat met kleurig fris blad al die jaren glansrijk de winter en bedekt daarmee de bodem uitstekend..

Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit verteld zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.

Pecannoten zijn zeer grote monumentale bomen. Het kan jaren duren voor ze productief worden maar ze blijven uitstekend produceren zelfs als 350 jarige boom.
In het wild komen ze voor van Oost Canada tot Mexico.
Ze zijn grotendeels zelfbestuivend. De noten rijpen in oktober / november. Goede rijping vereist een warme zomer.

Dit borrelnootje vraagt wel wat ruimte.

Zo'n feestelijke ouderwetse plant waar heel veel mee kan. Ik zag ze voor het eerst lang geleden groeiend op een muur in Zuid Frankrijk. Je kunt ze laten verwilderen in een berm maar ook in een prairie of gewone border doet ze goed mee.

Het blad is rauw en gekookt eetbaar, de wortel kan in soep.

Herontdekt zeg maar.

Zichtbaar verwant aan Scabiosa, deze hoge strak omhoog groeiende en stevige plant met bloemen in een romig zachtgele kleur. Het wordt het een statige plant die zich royaal uitzaait. Onze regionale radio-tuin-vraagbaak, Loek Peters, had vanwege zijn flamboyante alpinopet de bijnaam: 'grote plathoofd'. Het is ook een plant die hem vanwege het natuurlijk karakter zal bevallen.

Ze staat massaal in onze tuin.

'Jessamy Beauty' vormt een vrij compacte bolronde struik. Het is een kruising van C. x dansereaui 'Decumbens' x C. inflatus x C. laurifolius. Goede winterhardheid zit haar dus in de genen.

Ze heeft lang spits, donkergroen, glimmend blad, wat plakkerig van de geurige hars.

Belangrijk voor Cistus: ze is kalktolerant, maar geef ze dus geen extra kalk.

Een kreukelig lief eendagsbloemetje dat strak trekt in de loop van de dag en tegen de avond uitvalt. En dan de volgende dag weer nieuwe kreukels. Elke dag een verse vlucht bloemen, dat is Cistus.

Dit is een van de soorten waar de hars traditioneel van gewonnen wordt. De laudanum waar een van de drie koningen mee bij kindeke Jezus op kraamvisite ging.

Groengrijs blad, zomer en winter.

Ten noorden van de Seine alom geprezen als de meest winterharde Cistus. Groot, aromatisch donkergroen glimmend blad. Bloemen wit met een geel hart.
Het is een wat rommelige struik met bloemen luchtig op lange stengels.

Veel van de andere redelijk winterharde cultivars zijn kruisingen met C. laurifolius.

Snoeien; niet, of lichtjes meteen na de bloei.

Een grote struik vooral bewonderd om de tot 8,5 cm grote bloemen.

Wordt gewoon hoog, niet snoeien!

Je moet er plaats voor hebben, maar dan heb je ook wat. Zo lang de winters het toelaten.

De kruising van C. ladanifer x C. populifolius.

Zuurminnend.

Deze kruising van C. x canescens met vermoedelijk C. laurifolius gevonden door J. E. Sammons lijkt sterk op C. argenteus 'Peggy Sammons' maar heeft kleiner blad. De bloemen zijn zacht zalmroze en 5 tot 6 cm groot. Ze verdraagt tot -15oC en neutrale of licht kalkhoudende grond hoewel ze liever wat zuur staat.

Erg rijke bloeier met een lichte neiging tot zichzelf quasi dood bloeien.

Onze favoriete Cistus, vernoemd naar het ouderlijk huis van collega John Coke, het huis ook waar de eigenaar van rederij White Star Liner vernam van het zinken van zijn Titanic. Bijzonder goed doorbloeiend, doorgaans winterhard met mooi glanzend spits donkergroen blad.
Het is een in de Languedoc spontaan voorkomende kruising, voor neutrale of licht kalkhoudende grond.
Doorbloeiend tot de eerste vorst. December is dus haalbaar.