Daar zijn ze dan: de dwerg vlinderstruiken; een nieuwe dimensie waar we erg enthousiast over zijn. De vlinders zijn dat waarschijnlijk ook omdat ze veel meer geplant gaan worden.
Dit zijn steriele kruisingen van Buddleja alternifolia × Buddleja davidii gemaakt door Peter Podaras van Cornell University.
Zeer lang bloeiend, bijna te mooi om waar te zijn.
Deze dwerg-vlinderstruik in 25 centimeter lange bloempluimen en heeft een spectaculaire intensieve kleur. Een kleurdoorbraak volgens de vinder, Walters Gardens.
Sprankelend van kleur lekker compact.
Deze selectie van Mien Ruys uit circa 1959 is wereldwijd een van de de meest succesvolle vlinderstruiken.
Wellicht heeft dat iets te maken met de indrukwekkende kleur. De aren zijn niet zo groot en het blad moest idealiter wat grijzer zijn.
Het is nog steeds de donkerste van allemaal.
Forse vitale struik, dus stevig terugzetten in het voorjaar.
De zwarte ridder uit Dedemsvaart.
Deze dwerg-Buddleja groeit breed uit en maakt lange pluimen.
Ze maakt zijscheuten en bloeit daardoor lang.
Knip haar net als de andere vlinderstruiken in het voorjaar diep terug zodat ze mooi vol blijft.
Uit de Humdinger serie van Walters Gardens.
Nog een dwerg vorm uit de Humdinger serie van Walters Gardens. 'Humdinger' betekent zoveel als spectaculair opwindend. De kleur van de tot 20 cm lange pluimen draagt hier stevig aan bij.
'Magenta Munchkin' bloeit vroeg en lang.
Diep terugsnoeien in het voorjaar.
Dit is volgens de Royal Horticultural Society de beste roze, vandaar de 'Award of Garden Merrit' die in 2010 nog werd bevestigd.
De beste roze onder de klassieke roze vlinderstruiken dus.
Een flinke struik die elk voorjaar diep moet worden teruggesnoeid.
Plenty, pretty, pink.
Een van de meest succesvolle vlinderstruiken ooit en nog steeds een van de beste roze.
Gevonden in de VS en in 1942 geintroduceerd door Karle A. Lucal.
Door de RHS bekroond met een AGM in 1950 en 1984 en nogmaals bevestigd in 2010.
Zeer groeikrachtig, aren tot 40 cm lang.
Sinds 1945 een van de beste witte vlinderstruiken.
door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merit in 1993 die werd herbevestigd na nieuwe trials in 2010.
De aren zijn 30 tot 35 cm lang.
Weldadig wit.
Deze recente introductie heeft extreem lange doorbuigende bloem-aren. Ze worden tot 50 cm lang. Door de hangende bloemen lijkt ze inderdaad op blauwe regen.
Uitgebloeide pluimen wegknippen bevordert herbloei.
Ze kan ook in pot worden gehouden.
Net als de rest in het voorjaar stevig terugsnoeien.
Deze fantastische kruising van Buddleja crispa met Buddleja loricata werd al in 1994 gemaakt door Peter Moore, van Longstock Park Nursery in Hampshire. Ze werd pas in 2007 geïntroduceerd. Ze is compact en half bladhoudend met heerlijk zilver grijs blad. Van regen worden de bloemetjes bruin. Knip ze er dan even af, er komen, zomer en bijna zelfs in de winter, snel weer nieuwe.
Een plant naar mijn hart ook omdat het hier niet hoofdzakelijk om de geurige bloemen gaat.
Deze fijne vetplant uit Zuid-Afrika bloeit lekker door in de zomer.
In Afrika staat ze bekend als geneeskrachtig met een werking vergelijkbaar met die van Aloë vera. Haar blad en ook de bloemen doen daar
aan denken maar dan veel verfijnder.
Een erg vrolijke potplant.
Ze is niet winterhard, maar je kunt haar in de winter als kamerplant houden.
Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijk amper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.
Deze oude vriend was in 1994 vaste plant van het jaar.
Heerlijke frisse muntgeur, sierlijke, luchtige en langdurige bloei, ongedwongen bossige groei en glimmend rond blad.
Er bestaan ook vormen met meer behaard blad. In de Pyreneeën noemen ze die bergmunt.
Wolkjes porselein wit en geur voor tuin en Italiaanse keuken.
Een witte selectie van Brian Kabbes die het midden houdt tussen de grootbloemige 'Weißer Riese' en de kleinbloemige 'White Cloud' die door Hans Kramer werd gevonden.
Een goede geurige en al lang mijn favoriete witte bergsteentijm.
Munt, in lieve geurige wolkjes.
Deze prins onder de eetbare bloemen heeft heel veel bloemblaadjes die van onder kastanjebruin zijn.
Calendula is afgeleid van kalender omdat ze in zuidelijke streken bijna jaarrond kunnen bloeien. bij ons was het ook bijna zo ver tot een late uithaal van de winter ze om zeep hielp.
Geen ramp, ze vormen genoeg zaad en zaaien zich meestal zelf uit.
Wij trekken de bloemblaadjes uit de bloembodem en strooien deze over de sla. Zo is Calendula een uitstekend aperitief, het helpt de spijsvertering op gang.
Er wordt ook helende zalf van gemaakt.
Dit is een sierlijke citroen gele gevulde vorm.
Evengoed eetbaar en heilzaam.
Een fijne nieuwe kleur in het klokjesspectrum is deze met haar blad goed bodem bedekkende lage soort.
Bloemen in volle trossen met veel kleurdiepte en op uiterste randje waar kunst en kitsch hun beider hoogtepunt bereiken.
Makkelijk en dankbaar.
Een klassieke prijswinnaar waar de Engelsen hun tuinen mee vullen.
Geschikt voor de beginnende tuinier.
Hier kan weinig mis mee gaan. Alleen niet al te droog zetten.
Ze beginnen nu zo ouderwets te worden dat ze weer hip beginnen te worden.
Datzelfde oranje uit de jaren 70 maar dan in paars.
Dit inheems klokje groeit van nature graag op kalkhoudende zandige leem langs de rivieren en in Zuid Limburg.
Het blad kan rauw worden gegeten in salades, de wortel, die een beetje op radijs lijkt, kan vanaf oktober de hele winter worden geoogst.
Als bron van voedsel heeft de perzikkruiduil (Melanchra persicariae) de oudste rechten.
Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar nog levendiger roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best. Het vormt een pol van ongeveer 50 × 40 cm. Ooit werd mij verteld dat het niet winterhard zou zijn, maar wij weten, sinds het meer dan tien jaar in onze feestborder staat, dat dit een van de betrouwbaarste grassen is die we kennen.
Het doorstaat met kleurig fris blad al die jaren glansrijk de winter en bedekt daarmee de bodem uitstekend..
Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit vtterteld zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.
Smal donkergroen blad diep donkere pluimen in het najaar.
Ze hebben een Mediterrane uitstraling maar komen oorspronkelijk uit Oost Azie. (Mongolie, China, Korea, Japan)
Knip ze in maart of april pas terug net als vlinderstruiken.
De blauwste, met een goed rechte habitus.
Een doodgewone heester die wij een beetje waren vergeten in ons sortiment op te nemen.
Want het is een heerlijke late zeer bijvriendelijke bladverliezende bloeiende struik.
Snoei ze in het voorjaar voor een rijke bloei.
In het najaar; mediterraan spektakel uit Oost
Azië.
Deze 'mediterrane' plant komt oorspronkelijk uit Oost Azië. (Mongolie, China, Korea, Japan). Ze is recent verhuist van de familie Verbenaceae naar Lamiaceae.
Deze van Liss Forest Nursery heeft aangenaam zilver grijs blad zodat ze als laatbloeier het hele jaar aantrekkelijk is. In 2008 op Plantarium onderscheiden met een zilveren medaille.
Je mag ze in het voorjaar diep terugknippen.
Er zijn verschillende soorten kastanjes die eetbaar zijn: Europese, Chinese, Amerikaanse en Japanse.
De opbrengst is van alle soorten vergelijkbaar.
De Amerikaanse heeft een betere smaak en bevat het meeste vet en eiwit, de Chinese laat zich beter pellen.