Een lekkere stevige dubbele in oranje.

De bloemen hebben een gele zweem die de kleur verluchtigd.

Nog heel nieuw en volgens ons heel aardig.

We volgen het wel en wee van veredelaar Marco van Noort op de voet en zien dit soort heerlijkheden dus al enige tijd voor lancering met enthousiasme tegemoet.

Deze gezaaide Echinacea heeft elegant afhangende lintbloemen; als een hula rokje.

Ze heeft een natuurlijke sprookjesachtige uitstraling, eerder zachtaardig, subtiel, tussen al dat kleurgeweld van de nieuwe zonnehoeden.

Maar daarom juist bijzonder.

Deze wildvorm met zijn onverwachte kleur heeft de weg vrij gemaakt voor nog veel meer spannende kleuren in de nieuwe kruisingen.

Echinacea paradoxa heeft blijmakende fijn afhangende smalle bloemblaadjes.

Wij vinden dit natuurlijk al lang prachtig.

Deze aan Piet Oudolf toegeschreven vondst uit 2009 behoud z'n groene kleur ook als de bloemen ouder worden.

Met 50 cm zeer laag en sterk rechtovereind staand. Bovendien geurend en zeer geliefd bij nuttige insecten.

De naam klopt; het is een pareltje voor tussen je grassen.

Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Wat makkelijker vermeerderen dan de meeste:
Ze wordt gezaaid, je kunt er dus ook zelf van doorkweken. Maar daardoor wel iets variabel, met name qua hoogte.
Bovendien zijn zaairassen veel standvastiger dan de gestekte vitroplanten.

Sterk aanbevolen.

Dit is een oud en ervaren zaairas, daarom zijn de planten redelijk, maar niet perfect uniform, met name in hoogte kunnen ze wat verschillen.
Zaailingen zijn meestal wel iets standvastiger dan gestekte zonnehoeden,
De witte bloemen met hun geeloranje hart hebben gegarandeerd dezelfde sterke uitstraling. Het is een goed oud ras.
Zeker zo aristocratisch, als de bloem eenvoudig is. Een zeer bruikbare plant voor de volle zon.

Deze lage en zeer stekelige kogeldistel met smal grijs-groen blad vonden we op Kreta. Ze komt ook voor op Sicilië en Cyprus.

Ze is ook voor ons nog heel nieuw. We hebben haar dus nog niet uitvoerig kunnen testen.

Op een droge plek zou ze onze winters prima moeten doorstaan.

Elaeagnus umbellata komt oorspronkelijk uit Azië maar is in Europa her en der genaturaliseerd. Ze kan op zeer arme grond nog goed groeien en omdat ze stikstof uit de lucht bindt, de bodem verrijken voor andere planten in de buurt. Ideaal dus voor voedselbossen. De middelgrote eetbare bessen hebben een bijzondere smaak.

Ze is zelfbestuivend, maar combinatie met een andere cultivar geeft een nog grotere opbrengst.

Een orchidee met een enorm verspreidingsgebied maar bij ons toch schaars en beschermd.

Ze houdt van vochtige kalkrijke grond zoals je ze in duinmoerassen en de kalkmoerassen bij Brussel wel tegenkomt.

Iets echt bijzonders voor je natte plekje.

Zeer de moeite waard, maar niet het makkelijkste, want gevoelig voor vocht en kou.
Prachtig subtiel hartverscheurend rood in wuivende wolken. Uit Nebraska.
Heerlijk met Perovskia of ander gelijktijdig blauw.
Als je deze aan de praat weet te houden heb je iets heel bijzonders.

Wie heeft er nou liefdesgras in zijn tuin?

Heerlijk en geweldig leuk.

Een van de beste aanwinsten van dit jaar.

Het lekkerste saladekruid nu nog decoratiever.

Rode bladnerven dat ontbrak er nog aan zonder dat we het wisten.

Maak indruk op je dinnergasten.

Echte rucola maar dan verbeterd door biologisch zaadteler 'de Bolster'.

Het fijn ingesneden, pittige blad heeft een ronde nootachtige smaak.

Ze neigt, was de eerste indruk, tot doorschieten. De bloemknopjes en bloemen kun je dan wel weer eten.

Vervolgens hebben we er nog de hele winter blad van geoogst.

Wat zachter van kleur dan 'Big Blue'. De schijnbloem, het 'sterretje', eigenlijk zijn het steunblaadjes, is groter en fijner gesneden.

Het zijn gemakkelijke, betrouwbare vaste planten. Als het blad na de bloei geel wordt mag je het helemaal wegknippen. voor de winter loopt het weer uit.

Eryngium is super en het is leuk dat het sortiment nu in beweging komt.

Sterk vertakkende bloemschermen met stevige prikkels. Zelf uitzaaiend, dus zeer gemakkelijk. Het is verrassend waar je ze telkens weer tegenkomt. Mocht je de onwaarschijnlijke wens ontwikkelen dit spontaneren niet langer te tolereren dan is dat ook goed te doen. Bij ons doet ze het geweldig in de wilde berm langs ons hoofdpad. Mevr. Willmott, de Victoriaanse tuindame, zaaide deze plant stiekem in tuinen die ze bezocht, twee jaar later was dit haar spook.
Een heerlijk makkelijk zilver tuinornament.

De lang verwachtte opvolger van 'Jos Eijking' ('Saphire Blue') die iedereen zo bewonderd heeft in de border bij onze winkel.
Gevonden in Preston, Lancashire, met wat grotere en misschien wel nog blauwere bloemen doet 'Big Blue' zeker niet onder voor de al zo fantastische 'Jos'.
Even sterk, betrouwbaar vast en combineert met alles.

Een van mijn allerliefste planten.

Heerlijke kleur, donkere stengels.

Warm droog en zonnig.

Geurend en graag geknipt.

Muurbloempjes zijn vroege bloeiers die zichzelf neigen kapot te bloeien. Ze worden makkelijk kaal van onder. Dus regelmatig knippen voor een vaasje.

We hebben hier lang over getwijfeld.

Want koniginnekruid hoort gewoon groots te zijn, de bloemschermen net zo.

Maar deze belooft dat waar te maken in de kleinere tuin.

De bijen en vlinders zijn bijzonder blij met deze late dracht.

Wat lager dan de soort en met veel grotere schermen.
Ze moet een aantal jaren staan voordat zichtbaar wordt wat hier mee bedoeld is. Maar dan is het ook een echte blijver die onverwoestbare pollen maakt.

Geweldig ook voor vlinders.

Overweldigend in het najaar. We hebben ze massaal staan. Je moet er wel wat plaats voor hebben.

Een mooie Amerikaanse vondst die nu bijna 25 jaar geleden in een enorm tempo terrein heeft veroverd en in 2003 vaste plant van het jaar werd. De stengels en het blad zijn diep chocolade bruin. Met name in de zon is de bladkleur heel uitgesproken. Maar zelfs in de diepe schaduw is ze nog indrukwekkend.
De bloemen zijn tamelijk onbeduidende witte knopjes maar ze zorgen wel voor contrast. Knip ze gerust een keer half terug in de zomer het gaat vooral om het blad van pure chocolade.

Zeer donkerbladige vorm gevonden door medewerkers van Nottcut's Nursery, als sport van Euphorbia 'Redwing'.

Ook heel mooi in de winter als de kleurkracht zich samenbalt.
In het vroege voorjaar verschijnen de abrikoos oranje groene bloemen die gedurende de zomer, dus ook na de bloei aantrekkelijk blijven.

Echt wel de aller donkerste.

Een mediterrane tuinplant voor goed doorlatende grond op een zonnige plaats. Bij gunstig weer ontwikkelen de lange bloeistengels zich vanaf januari snel. De dikke bolle schermen kunnen in februari al zichtbaar worden.

Een grote groep van drie planten en gunstig weer vormen de grootst denkbare rijkdom.

Een van mijn absolute favorieten wellicht vanwege intensieve kleur, dat fantastische blad en haar imposante verschijning.
De koninginnepage is er net zo dol op.
Met de traag brandende stengel bracht Prometheus het vuur dat hij van de goden gepikt had onder de mensen.
Het blad sterft soms in de zomer af om in de herfst weer op te komen.
Uitstekend winterhard op Corsica, Kreta, Menorca en bij ons.

Een zeer fijn grijs-groen siergras uit de Atlas (Marokko, Algerije).
Het smalle blad vormt met z'n boogjes een elegante bolvormige pol.
Snoeien na de winter mag, maar moet niet noodzakelijk, onderhoudsarm dus.
Goed winterhard, min of meer bladhoudend en stevig in de winter.
In prairie- of mediterrane beplantingen gemengd of in grote groepen als bodembedekker.
Oranje in de herfst.

Deze Deense cultivar afkomstig van het gelijknamige eiland is een van de best rijpende en lekkerste vijgen voor ons klimaat.

De tot 6 cm lange geel - bruine vruchten hebben heerlijk sappig rozerood vruchtvlees.

Prima winterhard bij ons. In strenge winters vriezen de puntjes mogelijk wat in maar ze komt altijd sterk terug.

Zeer mooi diep gesneden klassiek vijgenblad.

Bijzonder vroeg afrijpende bruinrode vijg, zeer geschikt voor ons klimaat.
Het vruchtvlees is zoet en rood.
Snoei zo veel of zo weinig als je wil, maak je nergens zorgen over; deze vijg krijg je niet kapot.
Zet ze wel in de vollegrond en liefst op een arme, warme, stenige plek.

Met een takje rozemarijn er in geprikt en olijfolie besprenkeld in de oven heb je al een heerlijk dessert.