Halfgevulde bloemen in een fris, helder, opgeruimd dames nachthemd roze.

Na de eerste winter probleemloos standvastig.

Gewoon heerlijk.

Heerlijk zacht romig zilver-roze, bijna witte bloemen uit zilveren knoppen.

Misschien wel de allermooiste roze met gigantische geweldige bloemen op stevige stengels.

Lieflijk verleidelijk.

Een zeer goed standaardras met excellente halfgevulde zuiver witte bloemen.

Groot en sterk en meer dan 18 jaar.

Plant ze vanaf het voorjaar tot uiterlijk begin oktober zodat ze voor de winter nog goed kunnen aanwortelen.

Daarna zijn ze uitstekend winterhard.

Een sterke soort met een lange bloeitijd.
Zachtroze enkele bloemen in schermen.

Ze vormt een uitdijende dichte pol.

Het blad is van onder behaard, vandaar 'tomentosa'.

Heel plotseling in de nazomer indrukwekkend aanwezig.

Wie de echte engelwortel zoekt voor culinaire toepassingen, moet deze hebben.
Een heemplant met sprookjesachtige, archaïsche uitstraling. De hele plant inclusief bloemen is groen met rode stengels.
In Frankrijk wordt de stengelvoet versuikerd en als eetlust bevorderend snoep geconsumeerd. En wat wil je nog meer in Frankrijk, behalve eetlust?
Monocarp, dus laten uitzaaien. Ze houden zich gemakkelijk zelf in stand via zaad.

Apart en terecht veel bewonderd. De donkere stengels en diep donker purperen bolle schermen hebben een aristocratische uitstraling. Ze verschijnen pas nadat de spanning flink werd opgevoerd door dik opzwellende knoppen waar, als uit een doosje in een doosje, steeds weer nieuwe knoppen uit komen. Hoe belangrijk die zijn viel me op toen werd gevraagd naar "die plant met die bolletjes".

Monocarp, dus na de bloei opnieuw zaaien.

Deze in Ierland gevonden bijzondere vorm van bij ons inheemse Engelwortel heeft bijna zwart glimmend blad en is daardoor erg indrukwekkend.
Net als alle Angelica is ze monocarp (sterft na de bloei) maar wij planten meer per pot zodat je jarenlang bloei kunt hebben. Overweeg als control freak een keer zaad te oogsten. Voor de rest zaait deze dominee zich ook prima zelf uit.
Iedereen die ze ziet wordt daar hebberig van.

Een aangename donkerbruine bladplant met contrasterende rozig witte bloemschermen. In het zelfde genre als Angelica sylvestris 'Vicar's Mead': een inheemse plant met een aangenaam afwijkende bladkleur.

'Ravenswing' zaait zich rijkelijk en vrij soortecht uit en vormt zo tapijtjes met dat heerlijke bruine blad. Dit gebeurt zonder andere planten te verdringen of belemmeren.

Laat haar spontaneren!

Sinds 1997 lukt het ons af en toe een partijtje van dit verrukkelijke tere plantje aan de praat te krijgen.
Ik vind ze geweldig, maar ze zijn dus niet al te makkelijk. Eenmaal volwassen kunnen ze zich redelijk redden en zich zelfs uitzaaien.
Plant haar op een open plek of in een rotstuintje.
Voor een diepe buiging geeft ze zelfs wat zoete chocoladegeur prijs.

Waarschuwing: Verovert harten.

Gewone akelei maar, maar dan met zwarte bloemen met een witte kroon sierlijk aan bijzonder lange stelen.

De bloemen openen uit spitse donkere knoppen.

Veel te lang geleden weer dat we deze voor het laatst in ons sortiment hadden.

Er bestaan een aantal verschillende kleurvarianten van de oorspronkelijk rood en groen met witte 'Nora Barlow' die in de middeleeuwen al bekend was al 'Rose Columbine'. De groeiwijze is verder identiek. 'Black Barlow' is, voor een goed verstaander was het al duidelijk, de bijna zwarte versie, statig op hoge vertakkende stengels. De gevulde pompon bloemen zijn net roosjes.
Ze zijn gezaaid dus wel wat variabel.

Eindelijk een 'Black Rose'.

Ook zo'n heerlijke stevige voor de overgang tussen zon en schaduw.

De bloemen staan fier op de stevige stengels. De kleur is bijzonder bruikbaar.

Net als de rest een prima snijbloem.

De moeder van alle Barlow's.

Bekend in de middeleeuwen onder de toepasselijke naam: 'Rose Columbine' (Akelei roos). De pomponvormige gevulde bloem aan elegante lange stelen verkleurt van groen tot rood met wit.
Alle andere Barlow-akeleien werden hiervan afgeleid.

Een beminnelijke bloem uit de middeleeuwen.

Een zeer warme kleur, dit donker wijnrood van de gevulde pompon bloem. Verder in alles identiek aan 'Nora Barlow'.

Akelei hoort te staan op de overgang van zon naar schaduw.

Als ze zich uitzaaien kunnen ze de kleuren van andere akelei in de buurt overnemen, gevuld blijven ze.

De witte vorm uit de fantastische Barlow-serie, vernoemd naar Nora Barlow, de kleindochter van Charles Darwin..
Ze maken allemaal lekker lange stevige stelen.
Akelei plant je het beste op de overgang tussen licht en donker, halfschaduw dus. Ze zijn vast, maar zaaien zich ook graag uit. De gevulde bloem is dominant bij zaailingen, maar als je verschillende kleuren door elkaar plant kan de kleur van de zaailingen variëren.

Dit is een woekergevaarlijk gewas. Het eerste jaar lijkt het mee te vallen maar na verloop van tijd gaat mierikswortel flink terrein veroveren. Pas dan kunnen ook weer wortels worden geoogst voor keuken gebruik. De stoffen in de plant zijn verwant aan mosterd gas. Het is niet de bedoeling ze in grote hoeveelheden als groente te consumeren.

Natuurlijk geweldig als smaakmaker en zeer gezond met mate.

Een zeer winterhard en gezond Russisch appelbessen ras met grote zoete en sappige vitamine-C rijke vruchten, maar bovendien vanwege de intensief rode herfstkleur ook als sierplant zeer geschikt.

Appelbessen zijn zelfbestuivend sterk en makkelijk fruit voor mens en dier.

Doe de vogels en jezelf een plezier.

Speciaal voor bessen productie geselecteerde cultivar met grote, zwarte vruchten.

Het blad wordt in de herfst purperrood. Het is een Finse, zeer sterke cultivar die graag op vochtige gronden groeit. Appelbessen kunnen produceren en worden geplant in de volle zon of in de halfschaduw op allerlei grondsoorten, ook op drogere of vochtige plaatsen.

Een goed grijze selectie van Margery Fish zelf, de beroemde éminence grise en groot liefhebster van grijsbladigen.

De vrijwel onzichtbare bloemen storen niet. Flink snoeien is goed voor de plant.

Misschien wel de meest zilverbladige plant die we kennen en we kennen er nogal wat. Het blad blijft er in de winter aan. In het voorjaar flink snoeien en eventueel nog een keer in de zomer. Dan blijft ze mooi vol.

Dit is hem, gegarandeerd de echte gestekte Franse dragon. De proef om dit vast te stellen is een blaadje op de tong leggen, als het brandt zit je goed. Echte franse dragon kan niet worden gezaaid. Zaaien kun je alleen Russische dragon, dat is een woekerend onkruid met nauwelijks smaak dat ook nog veel te vaak als plant wordt aangeboden.
Natte winterkou kan Franse Dragon in de problemen brengen.

Voornaam keukenkruid.

Dit is zo'n handige vulplant zoals ze vroeger werden gebruikt als rustpunt in borders die toen nog zeer weldoordacht werden aangelegd naar het voorbeeld van grote tuindames zoals Margery Fish.

Grijs getand blad, pluimen onbeduidende grijswitte bloemetjes. Bladverliezend.

Dit is dus heerlijke betrouwbare grijzigheid die een beetje tuinier gewoon nodig heeft.

Een nieuwe bloem die niet echt wil bloeien, dat is natuurlijk echt bijzonder en ze doet dat, eenmaal begonnen zonder ophouden.

De lintbloemen blijven groen met een purperen waas, het gevulde hart verkleurt naar purper.

Heerlijk subtiel en spannend.

Gemakkelijke vaste plant en snijbloem.

Fijne witte wolken voor het najaar. Makkelijk en betrouwbaar en met op de juiste hoogte, veel meer bloem dan plant.

Ouwe trouwe voor de witte border.

Tussen een stuk of tien nieuwe soorten werd deze er door iedereen uitgepikt. We kregen haar in 1999 van onze Franse collega Antoine Breuvart en hebben haar uitgedeeld aan onze Nederlandse collega's. Vasterival was toen kerngezond. Inmiddels zien we dat ze ook wel meeldauw kan krijgen.

Het blijft met haar donkere stelen en blad en haar aangename zachtroze kleur een van de beste onder de grote Asters.

Een heerlijke wolk voor het najaar.

Dit zijn sterke en makkelijke planten die lekker laat bloeien, precies als je ze het hardst nodig hebt.

In het voorjaar even tot de grond terugknippen, meer is er niet aan.

Rijk bloeiend vanaf de late zomer.