Deze Magnolia komt in het wild voor in China en groeit daar op een hoogte van 300 tot 1500 meter. De geurende bloemen hebben een doorsnede van 10 tot 15 cm. Het blad kan 40 cm lang worden.
Magnolia officinalis lijkt sterk op Magnolia obovata. De kans bestaat dat ze bij voortschrijdend inzicht als ondersoort van obovata wordt aangemerkt.

De houpu magnolia, zoals ze ook wel wordt genoemd, vraagt wel wat ruimte.

Bloeit vroeg met geurende bloemen met tot 18 cm lange bloemblaadjes die elegant en sprookjesachtig naar beneden hangen.
Na de bloei loopt het blad bronsgroen uit. De herfstkleur van het blad is goud-geel.

Na 10 jaar zo'n 4 tot 5 meter hoog, maar hij groeit door, zowel in hoogte als zijwaarts.

In 1959 gevonden door en vernoemd naar K. Wada in Japan.

Mijn liefste boom, lang geleden gekregen van Huub Pisters, de tuinman van botanische tuin Terwinselen. Op de stam had hij maretakjes geplant, die zijn er niet meer. Maar de boom is een monumentaal onderdeel van onze tuin geworden. In het voorjaar is het een fantastische drachtboom. De bloei overweldigend, als een enorme witte wolk waar bijen erg van genieten. De sierlijke rode appeltjes worden in het najaar door de vogels gegeten.

Een grote fris zoet-zure redelijk bewaarbare handappel met een fijne rode blos.

Appelrassen zijn niet, of weinig zelfbestuivend en ook niet elk ras is geschikt als bestuiver. 'Jonagold' is matig zelfbestuivend, een betere opbrengst mag je verwachten door er een van de volgende bestuivers bij te planten: Alkmene, Benoni, Discovery, Elstar, Gloster, James Grieve, Jonathan, Laxton Superb, Lombarts Calville, Melrose, Odin of Zoete Oranje.

Verbazingwekkend en bijzonder. De showstopper op Chelsea 2007. In 1957 ontdekt in Mexico en genoemd naar de Californische Mildred Mathias. Desondanks bij ons prima winterhard.

Prachtig grijs-groen blad en mysterieuze hangende groene bloemen die uiteindelijk roze kleuren.

Prachtige familie van selderij.

Toen ons land nog uitsluitend uit oerbos bestond was dit een van de belangrijkste soorten uit de vochtige kruidlaag onder de bomen. Tegenwoordig zou dat look zonder look zijn.

Ze past nog steeds heel goed in ons klimaat. Als je niet op tijd terug knipt kan melisse zich rijkelijk uitzaaien.

Lekker citroenkruid voor je dagelijkse tuinthee en vegetarische champignon ragout.

Een compacte lage muntsoort met purper-rode stengels en bladranden en een opmerkelijke frisse bessen met slagroom en munt geur.

Van muntfanaat Jim Westerfield uit Freeburg, Illinois, die in 1995 met 'Hillary's Sweet Lemon' munt zijn faam verwierf.

Duidelijk een dessert-munt.

Dit is voor de afwisseling een keer een Franse introductie.

Ruikt naar Banaan net zoals bananensnoepjes dat doen. Best straf.

Zacht, wat behaard blad. Meer breed dan hoog groeiend, dus perfect voor potten.

Een pittig, maar verantwoord snoepje deze dessert-munt.

Kruipende munt met een frisse pepermuntgeur. Ze verdraagt lichte betreding en zeer natte grond. Het blad is glimmend frisgroen. Niet voor intensief culinair of medicinaal gebruik vanwege de het aanwezige pulegon dat abortus kan veroorzaken. In Spanje wordt er veel thee van gezet, dat kan dus blijkbaar prima.
Gebruik ze vooral als geurplant om een plekje mee op te frissen. Je zou het een bodembedekker kunnen noemen. Er worden snel grote plekken bedekt.

De beste standaard munt voor alle zoete toepassingen zoals thee en dessert maar ook voor hartige noord Afrikaanse gerechten zoals tabuleh. De geur is zeer zoet en zacht.

Licht gekruld, vrij langwerpig helder groen blad.

Mijn mildste munt.

Iets minder zuidelijk maar toch erg dicht bij Marokkaanse munt.

Kom graag even vergelijken, we hebben beide. Het verschil is klein en onderhevig aan smaak.

De bekende bonte munt. Ze heeft groot rond licht behaard bont blad. De appel die wij er in ruiken is duidelijk een 'Granny Smith'. Prima weefplant, vanwege het fijne blad. Pas dan wel een beetje op met zwakke buren, daar loopt ze gewoon overheen. Ook goed in potten te houden. Culinair is deze vooral verwerkt in bijvoorbeeld vruchtensappen of als decoratie van schotels te gebruiken vanwege het licht harige blad.

Een mooie vorm met een sterk fruitige geur en een lichte gember smaak. Door ons graag in vruchtensap gebruikt. In Vlaanderen is het een voornaam ingrediënt bij de bereiding van paling. Het bont gevlekte blad heeft, mocht je daar van houden, vooral als de planten plotseling hard gaan groeien zeker sierwaarde. Het begint volledig groen in het voorjaar.

Kruising van M. arvensis x M. spicata.

Pepermunt heeft die sterke verkoelende geur en is dus heel anders dan zoete munt.

Dit is volgens velen een zeer goede voor culinaire toepassingen. Maar ik vind hem wel erg op 'Moroccan' lijken.

We hebben hem nog maar kort.

Er moet nog wat mee worden geëxperimenteerd.

Heerlijk geurende en sterke frisse munt.

In het voorjaar is het gladde onbehaarde blad donker bruin. De plant heeft met name door het frisgroene blad het tere uiterlijk van basilicum.

De heerlijke geur zit er in de verte ook in.

Onbetaalbaar, voor de rest Mastercard.

Er bestaat wat verwarring omdat er twee munten zijn die 'Chocolate' heten.

Dit is de chocolade geurende variant. Dus ruikt deze in de verte iets naar chocolade.
Bovendien is het uitlopende blad in het voorjaar chocolade bruin van kleur.

Een variëteit uit Amerika

Het glanzende rood aangelopen ronde blad is heerlijk fris en bijzonder geparfumeerd.
Het is de eerste munt die na de winter uitloopt met donkergroen rond vlezig blad. Vers geoogste bloemen blijven lang mooi en geurig zelfs in droogboeket. Dit is niet je peper of zoete munt, dit is best straf maar ook fruitig; bijzonder van geur en smaak.

Gebruik het blad eens in een salade of Tabuleh.

Ik weet het, het wordt steeds gekker. Maar heerlijk toch...

Die fruitgeurtjes van de citrata vorm kunnen alle kanten op als het maar iets citroenigs is.

Voor je fruitsalade.

Een zachte plant met een heerlijke sinaasappel geur. Het blad krijgt een geel-oranje herfstkleur.

Uiteraard ook geschikt voor culinaire toepassingen.

Het blad is heel zacht en glad, dus ook uitermate geschikt als bijzonder dessertblaadje.

Op veler verzoek (van chef tot tuinier) eindelijk terug in ons sortiment: de oesterplant.
De enige Mertensia die in de vollle zon thuishoort. Liefst in de zandbak want hoe droger ze staat hoe mooier en steviger de plant is. Het blad is staalblauw aan lange liggende stengels die tot 1 m2 kunnen bedekken. Het smaakt naar oester, vandaar de naam. De blauwe buisbloemetjes verschijnen de hele zomer verspreid door de plant.

'Flamingo' heeft de beste roze pluimen die lang hun kleur behouden. De plant vormt een elegante losse pluim. Het is naar onze smaak een van de mooiste selecties van Ernst Pagels.

Blad tot 120 cm bloemen tot 160 cm.

Zo roze zelfs zonder garnalen te eten.

Dit tot 2 meter hoge gras met aanvankelijk roze pluimen die naar zilver verkleuren is, zoals de meeste kanjers in dit geslacht, ook een selectie van Ernst Pagels.

De afhangende pluimen vormen een waterval van zilver en roze.

Het blad komt tot 120 cm, de bloemen bereiken een hoogte van ongeveer 190 cm.

Breed blad in een stevige maar laag blijvende pol, stijf recht opgaande aren met vrij losse bloemen.

De bloemen kleuren in het najaar aangenaam stro geel.

Een plant voor vormgevers.

Een hele grote, uit een van onze favoriete grassen geslachten.

Lekker om solitair te plaatsen. Zorg in ieder geval dat de aren vrij staan zodat ze kunnen uitbuigen.

Waanzinnig luchtig, stoer.

Laat maar waaien.

Fijn smal donkergroen blad en zeer luchtige aren die elegant spreiden.

Het meeste effect bereik je wanneer ze vrij of in lage beplanting staan. Ze worden zo'n 40 cm breed.

Zeer makkelijk.

Je kijkt er dwars doorheen.