Indrukwekkende diep geaderde bloemen met een donker drakenhart.

Ze zijn wel 5 cm en blijven maar komen.

Vrij laag in dit genre en best netjes groeiend; in een uitdijend heuveltje.

Gevonden door Alan Bremner.

Dat zwarte hart verovert.

Spreek uit, hebben dat tenminste gehad; "duskie krieek".

Een zeer lage kruipende soort voor de rand van de border.

Het blad is pure chocolade bruin.

Opnieuw een opvallende psilostemon kruising maar dit keer zonder de meisjesnaam.

Het is een relatief laag blijvende en rijk bloeiende vorm.

Makkelijk als ze eenmaal vaststaat.

De naam is een verbastering van "M'as tu vue?" Als ze eenmaal bloeit is dat vanzelfsprekend.

Een wat rommelig bloemetje, door Blooms gelanceerd als de nieuwe 'Rozanne'.

Helemaal niet lelijk. Eigenlijk wekt alleen de positionering wat argwaan want Rozanne killers zijn er nu wel genoeg.

Met een frisse blik is dit, met die leuke adertjes, best een heel spannende plant, eindelijk eens niet blauw.

Bloeit net zo vermoeiend lang als 'Rozanne'.

Zeer rijk maar niet al te lang bloeiend met grote aangenaam blauwe geaderde bloemen
Het is een kruising van G. renardii x G. platypetalum, gemaakt door Yvan Louette, Voor deze heb ik hem persoonlijk bedankt. Hij heeft zijn proefvelden voor rozen en geranium kruisingen ingericht in de tuinen van het gemeentehuis van Chaumont - Gistoux

Het ronde blad van Geranium renardii maar dan iets minder grijs.

De roze versie van 'Rozanne' en 'Jolly Bee'.
Eindeloos bloeiend dus en dezelfde wat spreidende groeiwijze, maar dan met donker geaderde roze bloemen. Ze kan met haar getekend, licht gevlekt blad snel een groot stuk bedekken. In een milde herfst bloeit ze tot december of de eerste nachtvorst
Uiteindelijk sterft ze helemaal af om vrij laat in het voorjaar weer op te komen.

Net als 'Rozanne', gevonden door Marco van Noort.

Nog een meisjes geranium met psilostemon bloed; de kruising van 'An Folkard' met 'Patricia'. Dit keer genoemd naar de vrouw van onze fantastische collega en bondgenoot Thierry Delabroye.
Het blad is goudgeel in het voorjaar de bloemen zijn met 5 cm net zo groot of groter dan die van 'Patricia' waarvan ze ook de kruipende groeiwijze en extreem lange bloeitijd heeft.

Met mascara.

Nieuw en opmerkelijk.

De keus aan geraniums die proberen 'Rozanne' te evenaren is net zo overweldigend als hun onophoudelijke bloei.
Wij kozen deze vanwege de kleur en de tot 4 cm grote bloemen.

Gevonden door Sylvia Morrow in Engeland. Een van de ouderplanten is Geranium wallichianum (vader onbekend).

Dit zijn van die lage bodembedekkende geraniums met fijne geaderde bloemen en donkere hartje.

Ze zijn wat kwetsbaar, staan graag in de volle zon en liever niet op natte, te rijke grond. Je zou het bijna rotsplanten kunnen noemen.

Maar lieflijk dus en prima houdbaar en vast op doorlatende grond.

De soort komt van nature voor in centraal en west Europa tot Siberië.

Maar dit is natuurlijk de freak variant met super donkere blad.

De combinatie met de tamelijk fel roze bloemen is ook al wat bizar.

Het blad is geweldig.

Een heerlijke nog tamelijk nieuwe dubbele met een subtiel purperrood hartje en fijne adertjes in de bloem.

Nederlandse vinding van Jan Verschoor.

Kan na de bloei wat uitputting vertonen in de vorm van meeldauw, geen probleem, tot de grond terugknippen en er verschijnt snel weer fris nieuw blad.

Heerlijk elfachtig.

Heerlijk glanzend, diep donker purper blad en grote helder blauwe bloemen.

Geen harde groeier en als ze moe is van al dat trage groeien en dan ook nog bloeien wil ze wel eens ten prooi vallen aan wat meeldauw. Dat is gewoon een teken van uitputting en gaat vanzelf weer over.

Zeer aansprekend, maar niet zo heel gemakkelijk.

Natuurlijk staan veldgeraniums volop in onze biotoopjes en in de wilde berm langs ons hoofdpad. Ze zaaien zich hier uit in alle kleuren en houden zich uitstekend in stand.

De donkerbladige vormen zijn spectaculaire zeurkousen die we steeds weer nieuwe kansen geven.

Deze laatste nieuwe heeft ook nog eens witte bloemen. Te mooi om niet te proberen.

Dit lijkt een beetje op de bekende kruisingen met Geranium platypetalum, zoals 'Terre Franche' en 'Phlippe Vapelle', maar het is een omstreeks 1980 door Hans Simon wild gevonden vorm van renardii.

Opvallend zijn de extra scherp getekende aders in de bloem. het blad is heerlijk grijs en zacht.

Een betrouwbare vaste plant, perfect voor border randen waar ze een rustpunt vormt met haar groen-grijs ronde blad.

Ware het niet dat er de laatste jaren zo eindeloos veel geweldige nieuwe introducties zijn, dan was dit onbetwist de Geranium van het Millennium. Super blauw en zeer breed uitspreidend.

Deze bloeit zo lang en rijk dat je serieus het risico loopt er bloemmoe van te worden.

Trendsetter voor een hele nieuwe generatie geraniums.

Nog zo'n geweldig lang bloeiende blauwe vondst van Marco van Noort, de originele vinder van 'Jolly Bee' en dus ook 'Rozanne'.
Deze is heel fijn geaderd, besnorhaard bijna.
Een indrukwekkende, rijk en lang bloeiende plant. Ze vormt een laag, breeduitgroeiend heuveltje met 4 tot 5 cm grote bloemen.
Geranium wallichianum is vorstgevoelig als jonge plant, eenmaal gevestigd uitstekend winterhard, planten in het voorjaar dus.

Waar in Havana vind je een blues club?

Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.

Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de eer aan koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.

Heet en zonnig geplant is dit een super ding. Net als de soort, heel heftig in een korte zeer rijke bloeiperiode.

Je mag ze terugknippen na de bloei, maar dan gaan ze niet herbloeien. De plant verjongt er wel van en krijgt fris nieuw blad.

Een explosieve border beauty zonder weerga.

Daar is ie dan eindelijk dit hartverwarmende nieuwe nagelkruid.

Kou deert ze niet, integendeel ze zijn er dol op en groeien juist het lekkerst in fris weer. Ze houden hun blad bijna de hele winter.

Plotseling zijn daar in het vroege voorjaar dan die warm oranje halfgevulde bloemen aan purperen steeltjes.

Een knock-out bodembedekker.

Geum is een soort vaste plant roos. Ze zijn heerlijk en leuk, bovendien zeer betrouwbaar in ons klimaat waarin ze verbazingwekkend vroeg en vol overtuiging hun ding doen.

Deze maakt leuke gerafelde rokjes in rood roze en oranje speels gemengd.

Subtiel flamboyant, geweldig sterk.

En alweer zijn we gevallen voor een nieuwe introductie met een heerlijke kleur. Het is ook zo geweldig in beweging dit geslacht.

Ze zijn allemaal zo makkelijk dat we waarschijnlijk geen enkele hoeven af te voeren wegens uitval. Ooit moeten we kiezen, voorlopig zijn we verliefd.

Een heel aangenaam pareltje.

Nog een nieuwe uit de zelfde reeks als 'Alabama Slammer'. Ik vind ze heerlijk sterk en zo lekker kleurrijk ook in kil voorjaarsweer.

Half bladhoudend, lekker vroeg en bijzonder sterk en makkelijk.

'Glossy'

Nog een vrij en nieuwe en ook nog maar sinds kort in ons sortiment.

Wat we wel al zeker weten dat het net zulke makkelijke planten zijn als de rest van de Geum. en ook bijen en vlinders zullen er wel net zo blij van worden vooral ook omdat zo betrouwbaar lekker vroeg bloeien.

Hopelijk is het dan ook al mooi vliegweer.

Het is niet echt mijn ding, bloemen die niet echt kleur kiezen. Maar dit bonte geval verdient een streek over mijn hart.

Het is toch wel een vrolijk bont geval en ze is natuurlijk net zo makkelijk en sterk als de rest van de Geum.

Begin mei al warme bloemen en daar mag je op vertrouwen jaar na jaar.

In mei doen ze op voortreffelijke wijze hun ding. Opeens zijn er dan die donkere knoppen en vervolgens die roosjes.
Zo weervast en trouw deze schoonheid; bijna te mooi om waar te zijn.
Je kunt alleen maar van ze houden.

'Nagelkruid' verwijst naar de kruidnagel geur van de wortels. In de middeleeuwen noemde men haar nog Herba benedicta en werd ze geacht te beschermen tegen demomen en giftige dieren.