Zacht blauw met donker violette meeldraden en tot 14 cm brede trossen van wel 50 bloemen.

Een hybride van Eric Smith. Bobs score: 9,5 (zet hem spontaan aan het zingen).

Bladverliezend, dus met wat winterdek geschikt voor de volle grond en redelijk winterhard.

Een dwergvorm met halfgevulde bloemen aan korte stelen.

Een van de allerlaagste Afrikaanse lelies die ik ken. In pot kan dat heel handig zijn hoewel ik die hoge toch het meest indrukwekkend vind.

Deze is bladverliezend wat de kans dat ze in de volle grond overleeft aanzienlijk maakt.

Wel een beetje bedekken deze juweeltjes.

Overwegend wit voor het oog maar tegelijk elegant tweekleurig van violet naar wit verlopend, wat diepte geeft aan de grote volle bloemschermen op stevige stengels.

Bladhoudend, dus misschien het best in pot en in koude kas of beschut overwinteren.

Wonderlijk wit.

Zeer diep blauw met donkere stelen, ontstaan op de kwekerij van Bob Brown; 'Cotswolds Garden plants'. (Je hoort verderop nog vaak van hem.)

Blad verliezend, dus beter winterhard dan bladhoudende Agapanthus.
In de volle grond wel misschien wat afdekken met stro of dennentakken.

Natuurlijk ook zeer gemakkelijk in pot te houden. Dat staat zo klassiek.

Deze Afrikaanse lelie heeft een bijzonder intensieve kleur.

Agapanthus is een statige plant voor gevorderde liefhebbers.
Zeer mediterraan van uitstraling, afkomstig uit Zuid Afrika waar de rijkste mediterrane vegetatie ter wereld te vinden is.

Blad houdend, dus best in pot en niet volledig donker koel overwinteren.

Heerlijk tweekleurig is deze compacte nieuwe bladverliezende Agapanthus. Ze bestaan in allerlei maten van dwerg tot reusachtig. Deze is met 70 cm heel fijn als potplant.
Bladverliezende cultivars zoals deze maken aanzienlijk meer kans in de volle grond te overleven. 'Twister' verdraagt tot -15 en met wat winterdek zelfs nog meer.

Een frisse wind voor je tuin.

Een best redelijk vorstbestendige, bladverliezende en zeer hoge vorm met een bijzondere aristocratische kleur. De bloemen zijn bij warm weer wit met een roze zweem. Als het kouder wordt worden ze meer roze.

Strenge winters evenwel toch iets dekken.

Ook mooi in potten, dan in de garage te overwinteren.

Dit geschenk van de goden uit Chili is mijn kampioen citroengeur.
Het blad ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt. In Frankrijk heet ze Verveine, Italianen noemen haar Limoncello.
Zet ze ergens waar je in het voorbijgaan een blaadje kunt meepakken. De minuscule witte bloemetjes in schermen zijn net wolkjes. Knip naar hartenlust, dit schatje groeit en bloeit maar door.
Ze mag dan ook veel meer water en voeding dan je zou denken.

Deze fijne vetplant uit Zuid-Afrika bloeit lekker door in de zomer.

In Afrika wordt staat ze bekend als geneeskrachtig met een werking vergelijkbaar met die van Aloë vera. Haar blad en ook de bloemen doen daar
aan denken maar dan veel verfijnder.

Een erg vrolijke potplant.
Ze is niet winterhard, maar je kunt haar in de winter als kamerplant houden.

De geur van chocolade cosmos wordt voornamelijk met de ogen waargenomen blijkt telkens weer. Wat dat betreft zit deze diep pure chocolade bruine goed.
Maar op een schaal van 1 tot 3 voor chocoladegeur scoort ze niet perse het best.

Dit is een nieuwe tussenvorm met bloemen op lange stelen.

Chcocosmos verdraagt tot -6 dus wel in koude kas of garage overwinteren.

Omdat in de supermarkt altijd zo gemeen de worteltjes er af zijn gesneden: Het echte citroengras uit de Aziatische keuken als plant.

Citrus geur met een vleugje roos.

In Thailand is het bijna een onkruid maar ze moet bij ons als potplant worden gehouden
Vochtig en zo warm mogelijk in de zomer, droog overwinteren rondom 00C.

Van Dahlia met donker blad kunnen we maar niet genoeg krijgen. Dat is de schuld van 'Bishop of Llandaff' uit 1927.
Deze, 'gevonden' door Preijde Bloembollen, komt daar misschien nog wel het dichtste bij van de nieuwe generatie. Alleen heeft ze nog wat vollere bloemen en is echt uitstekend rood. De bloemen zijn 'zelfreinigend' zodat ze er altijd netjes uitziet.
Dahlia zijn helaas net niet winterhard. Je kunt de knollen donker overwinteren. Laag blijvend, dus ook prima in pot.

Diep donker zwart blad en enkele witte bloemen met een zachte roze zweem.

Erg leuk in pot of om gaten te vullen in je border.

Overwinteren boven - 6, dus afdekken is net niet voldoende. Een hoekje in de garage meestal wel.

Gewoon voor de bloemen, of toch om het blad?

Dit is een in Nederland ontwikkeld zaadvast zaairas.

De bloemen zitten aan lange stelen die hoog boven het blad uitsteken en hebben een heerlijke appelbloesem kleur.
Pas als de vruchten gaan rijpen gaan ze hangen.
De vruchten hebben een bijzonder aromatische smaak.

Een heerlijke plant ook in pot.

Compact met diep donker blad.

Alweer een nieuwe cultivar die we uit moeten proberen. Reken er op dat dit geen erg standvastige plant is behalve op zeer droge warme plekjes.

Weelderig maar wispelturig.
Eindeloos lang bloeiend.

Knippen doet ze altijd goed Ze gaan daarna weer snel nog rijker bloeien.

DIep donkerrood blad en donker roze bloemen. Wat compacter dan 'Whirling Butterflies'.

Een beetje knippen maakt de plant voller en stimuleert de vorming van nieuwe bloemen.

Ze maken na een knipbeurt snel weer een vlucht nieuwe bloemen.

Tere schoonheid.

Bijna niemand kan deze pakkende combinatie weerstaan van bruinrood blad en donker-roze bloemen. Tot diep in het najaar blijven de bloemen komen. Maar dan zou je ze eigenlijk beter niet planten. Weer en wind kan hun levenskaars danig doen dansen. Het geheim is: winterklaar maken in de zomer. Je moet ze een of meer keren in de zomer terugknippen om ze steviger te maken. Ze gaan dan snel weer bloeien.
De eerste, dus originele, spectaculair donkerbladige introductie van de jaren negentig.

Uit het veredelingsprogramma van Neil Anderson van de Universiteit van Minnesota stamt deze compacte zeer rijk en lang bloeiende vorm.

Knip uitgebloeide bloeistengels regelmatig weg voor meer bloei. Je mag ook alle stengels tussendoor een keer wegknippen, dat versterkt de plant.

Zomersneeuw.

Als kleur is het een spectaculaire doorbraak, deze picotee onder de Gaura. Het feestelijke roze-rode randje maakt het voor mij een beetje bont. Maar de donker purperen knoppen en rijke bloei maken meer goed dan je lief is.
Gevonden door Hardy's en in 2008 op Chelsea geïntroduceerd.
Knip Gaura allemaal regelmatig terug ook al zijn nog niet helemaal uitgebloeid. Daarvan worden ze voller en gaan ze nog rijker bloeien.

Een Chinees kruid met een mythische reputatie; nog heilzamer dan ginseng.
Levensverlengend dus.
Je kunt er een van nature zeer zoete thee van zetten of het blad in salades gebruiken. De smaak lijkt op die van zoethout.
Een net niet, of nipt winterharde tweehuizige plant. Zet ze dus in pot en overwinter beschut.
In Japan bekend als amachazuru.

Een eeuwig zoet potje thee.

Zoete aardappel is een tropisch gewas, de knollen moeten binnen worden overwinterd.

In bloei komen ze bij ons niet. We vinden ze vooral leuk in pot vanwege hun blad samen met andere bladplanten zoals Pennisetum x advena 'Rubrum'.

Ze gaan heerlijk overhangen en produceren een bladwaterval en als het meezit ook nog een eetbare knol.

De knol van deze amusant sierlijke potwoekeraar ontleend haar zoetheid aan inuline. De zelfde suiker al we in aardpeer aantreffen. Inuline wordt snel afgebroken, is niet dik makend en verdraaglijk voor suikerpatiënten.

En dat bronzen blad? Heel aardig toch in pot.

De echte laurier, iedereen kent deze mooie statige wintergroene struik. Voor zware, traag garende mediterrane schotels en goulash. Drogen voor gebruik is natuurlijk onzinnig. Je kunt jaarrond vers oogsten.
Op een beschutte plaats vrijwel winterhard. Doe er een doek over bij strenge vorst.
De uiteindelijk hoogte kun je zelf bepalen met je snoeischaar.
Dit zijn zaailingen, veel sterker van geur en iets beter winterhard dan de gestekte. Ze staan hier al jaren buiten.

Lavandula dentata komt voor in Spanje, Portugal en Marokko. Ze zijn dus bij ons helaas net niet winterhard. Maar wel heel leuk in potten omdat ze vrijwel jaarrond kan bloeien. In Frankrijk worden ze daarom ook 'Lavande des Quatre Saisons' genoemd.
Adrar Mkorn is een bergketen in de Anti-Atlas in Marokko, de plek waar deze op 2000 meter in het wild is gevonden. Daarom verdraagt ze ook wel wat vorst.

Knip ze in voor- of najaar bolrond.

Deze Noord Afrikaanse lavendel ruikt curieus genoeg sterk naar bonenkruid en is culinair ook te gebruiken als vervanging daarvoor. De hele zomer doorbloeiend met diep blauwpaarse bloemetjes in vertakkende aren en snel uitgroeiend tot een bossige plant, dus prima geschikt als eenjarige. Hartstikke leuk diep ingesneden geveerd blad.
Ze verdraagt weinig vorst maar bloeit snel weer uit zaad.

Heerlijk, bijzonder en geurig.