'Meidrank' zeggen de Walen vanwege de frisse voorjaarsdrank gemaakt met het blad en de bloemen. Het is bovendien een traditionele (ouderwetse) makkelijke bodembedekker voor de niet te droge diepe schaduw. Zet ze maar in vergeten hoekjes onder de struiken.
Wanneer Asperula wordt gedroogd neemt de hooi-geur toe, de stof die dat veroorzaakt heet cumarine (in grote hoeveelheden giftig). Een bosje aan het hoofdeinde helpt dankzij dat stofje bij het inslapen.

Compact met diep donker blad.

Alweer een nieuwe cultivar die we uit moeten proberen. Reken er op dat dit geen erg standvastige plant is behalve op zeer droge warme plekjes.

Weelderig maar wispelturig.
Eindeloos lang bloeiend.

Knippen doet ze altijd goed Ze gaan daarna weer snel nog rijker bloeien.

Bijna niemand kan deze pakkende combinatie weerstaan van bruinrood blad en donker-roze bloemen. Tot diep in het najaar blijven de bloemen komen. Maar dan zou je ze eigenlijk beter niet planten. Weer en wind kan hun levenskaars danig doen dansen. Het geheim is: winterklaar maken in de zomer. Je moet ze een of meer keren in de zomer terugknippen om ze steviger te maken. Ze gaan dan snel weer bloeien.
De eerste, dus originele, spectaculair donkerbladige introductie van de jaren negentig.

Uit het veredelingsprogramma van Neil Anderson van de Universiteit van Minnesota stamt deze compacte zeer rijk en lang bloeiende vorm.

Knip uitgebloeide bloeistengels regelmatig weg voor meer bloei. Je mag ook alle stengels tussendoor een keer wegknippen, dat versterkt de plant.

Zomersneeuw.

Deze rijk bloeiende heester is ook bij ons winterhard. De bloemen en het blad geuren lichtjes.
Snoeien is niet wenselijk en niet nodig want ze groeit uit zichzelf in een compacte bolvorm.
Ze is bladhoudend en verdraagt hitte, droogte en zoute zeewind.

Je eigen stukje geurige garrigue, inclusief stekeltjes waar alleen watjes voor terugschrikken.

Zeer rijk maar niet al te lang bloeiend met grote aangenaam blauwe geaderde bloemen
Het is een kruising van G. renardii x G. platypetalum, gemaakt door Yvan Louette, Voor deze heb ik hem persoonlijk bedankt. Hij heeft zijn proefvelden voor rozen en geranium kruisingen ingericht in de tuinen van het gemeentehuis van Chaumont - Gistoux

Het ronde blad van Geranium renardii maar dan iets minder grijs.

Dit zijn van die lage bodembedekkende geraniums met fijne geaderde bloemen en donkere hartje.

Ze zijn wat kwetsbaar, staan graag in de volle zon en liever niet op natte, te rijke grond. Je zou het bijna rotsplanten kunnen noemen.

Maar lieflijk dus en prima houdbaar en vast op doorlatende grond.

De soort komt van nature voor in centraal en west Europa tot Siberië.

Maar dit is natuurlijk de freak variant met super donkere blad.

De combinatie met de tamelijk fel roze bloemen is ook al wat bizar.

Het blad is geweldig.

Heerlijk glanzend, diep donker purper blad en grote helder blauwe bloemen.

Geen harde groeier en als ze moe is van al dat trage groeien en dan ook nog bloeien wil ze wel eens ten prooi vallen aan wat meeldauw. Dat is gewoon een teken van uitputting en gaat vanzelf weer over.

Zeer aansprekend, maar niet zo heel gemakkelijk.

Natuurlijk staan veldgeraniums volop in onze biotoopjes en in de wilde berm langs ons hoofdpad. Ze zaaien zich hier uit in alle kleuren en houden zich uitstekend in stand.

De donkerbladige vormen zijn spectaculaire zeurkousen die we steeds weer nieuwe kansen geven.

Deze laatste nieuwe heeft ook nog eens witte bloemen. Te mooi om niet te proberen.

Dit lijkt een beetje op de bekende kruisingen met Geranium platypetalum, zoals 'Terre Franche' en 'Phlippe Vapelle', maar het is een omstreeks 1980 door Hans Simon wild gevonden vorm van renardii.

Opvallend zijn de extra scherp getekende aders in de bloem. het blad is heerlijk grijs en zacht.

Een betrouwbare vaste plant, perfect voor border randen waar ze een rustpunt vormt met haar groen-grijs ronde blad.

Sterk aangenaam geurend ingesneden glanzend blad met een fijne rode herfstkleur. 'Biokovo' maakt grote plakken bovengronds aanwortelende uitlopers. Het is een kruising van G. macrorhizum x G. dalmaticum

Klassiek historisch tuingoed uit het oude Oostblok. Degelijk en duurzaam.

De geur van het blad is fruitig met een licht bittertje.

Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.

Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de eer aan koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.

Geum is een soort vaste plant roos. Ze zijn heerlijk en leuk, bovendien zeer betrouwbaar in ons klimaat waarin ze verbazingwekkend vroeg en vol overtuiging hun ding doen.

Deze maakt leuke gerafelde rokjes in rood roze en oranje speels gemengd.

Subtiel flamboyant, geweldig sterk.

En alweer zijn we gevallen voor een nieuwe introductie met een heerlijke kleur. Het is ook zo geweldig in beweging dit geslacht.

Ze zijn allemaal zo makkelijk dat we waarschijnlijk geen enkele hoeven af te voeren wegens uitval. Ooit moeten we kiezen, voorlopig zijn we verliefd.

Een heel aangenaam pareltje.

Nog een vrij en nieuwe en ook nog maar sinds kort in ons sortiment.

Wat we wel al zeker weten dat het net zulke makkelijke planten zijn als de rest van de Geum. en ook bijen en vlinders zullen er wel net zo blij van worden vooral ook omdat zo betrouwbaar lekker vroeg bloeien.

Hopelijk is het dan ook al mooi vliegweer.

Het is niet echt mijn ding, bloemen die niet echt kleur kiezen. Maar dit bonte geval verdient een streek over mijn hart.

Het is toch wel een vrolijk bont geval en ze is natuurlijk net zo makkelijk en sterk als de rest van de Geum.

Begin mei al warme bloemen en daar mag je op vertrouwen jaar na jaar.

Een statement van distinctie, deze zachte maar toch sterke, bijna struikvormende plant uit de rozenfamilie met los gepenseelde witte sterren als bloemetjes, en rode stelen.

Geneeskruid van noord Amerikaanse indianen die de wortels in september verzamelen.

Bovenal subliem plantgoed voor de onverstoorbare tuinier.

Een van mijn eerste liefdes op het gebied van rariteiten was deze Zuid-Afrikaanse subtiele schoonheid. Ze dankt haar naam aan de kleurrijke binnenkant van de bloemen. Van buiten zijn de bloemen minder opvallend.

Ze is best goed winterhard op niet te natte doorlatende grond.

Echt zoethout heeft voor de mens in de eerste plaats medicinale en daarna emotionele betekenis; jeugd herinneringen.

Zo'n plant die na het planten jarenlang onopvallend in een hoekje kan staan.
Terwijl je gerustgesteld weet dat je hem hebt.

Op de stokjes uit je jeugd moet je niet te zeer rekenen.