Een elegant doorbuigend gras dat in de zomer en herfst in de Franse vooralpen beeldbepalend is.

Grote groepen of plukjes brengen die fijne zuidelijke warmte naar onze tuin.

Dit is ideaal uitgangsmateriaal voor je natuurlijke mediterrane prairie.

De aanvankelijk zilveren aren worden na de bloei steeds voller en meer beige en blijven dat tot de winter.

Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijk amper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.

Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar nog levendiger roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best. Het vormt een pol van ongeveer 50 × 40 cm. Ooit werd mij verteld dat het niet winterhard zou zijn, maar wij weten, sinds het meer dan tien jaar in onze feestborder staat, dat dit een van de betrouwbaarste grassen is die we kennen.
Het doorstaat met kleurig fris blad al die jaren glansrijk de winter en bedekt daarmee de bodem uitstekend..

Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit vtterteld zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

'Goldtau' bloeit later dan 'Goldschleier' en behoudt de pluimen beter na de bloei.
Misschien in eerste instantie iets minder rijk en spectaculair bloeiend, maar veel langer van nut omdat de pluimen zelfs bijna de hele winter blijven zitten.

Ruwe smele is waardplant van de microvlinder witkopgrasmineermot (Elachista albifrontella), mocht je dat willen weten.

Heerlijke dauwdragende gouden wolken.

Ze komt laat op en lijkt eerst een gewoon, wat traag gras met fel rode punten.

In de zomer wordt de hele plant al snel lichtgevend rood.

In groepen maakt het strijklicht van het najaar haar fenomenaal.

Voor niet te droge rijke liefst licht zure grond.

Een vroege indianenzomer.

Rijkbloeiend, snelgroeiend en blijft lang aantrekkelijk in de herfst. De uitstraling is wat natuurlijker, wat zachter, het hoogtepunt ligt na de bloei.

Gevonden door Max Riedelsheimer en vernoemd naar een groot Duits botanicus.

Klassiek riet.

Vroegbloeiende soort met roodbruine pluimen aan mooie lange stelen. Voor rijke vochtige plekken liefst in de zon. Het smalle glanzende blad dat tot iets over de helft van de hoogte komt blijft in zachte winters groen. Deze zaait zich bij ons uit, dat is niet problematisch, wat te veel is is makkelijk te verwijderen.

Een zelden aangeboden, meer natuurlijke soort uit de bergen van Taiwan.

Lange elegant doorbuigende in warme zuchtjes wind wiegende aren heeft dit prachtige in Spanje gevonden gras.

Kan solitair of door een border geweven.

Een van de weinige grassen die ook in een mediterrane border passen.

Er zijn er al zo veel die in je prairie kunnen.

Een hele grote, uit een van onze favoriete grassen geslachten.

Lekker om solitair te plaatsen. Zorg in ieder geval dat de aren vrij staan zodat ze kunnen uitbuigen.

Waanzinnig luchtig, stoer.

Laat maar waaien.

Fijn smal donkergroen blad en zeer luchtige aren die elegant spreiden.

Het meeste effect bereik je wanneer ze vrij of in lage beplanting staan. Ze worden zo'n 40 cm breed.

Zeer makkelijk.

Je kijkt er dwars doorheen.

Heldere bloei, stijf, strak blad. Heerlijke solitair en mijn persoonlijke favoriet onder de pijnpestrootjes.

De luchtige aren bewegen subtiel met de wind mee.

Plant ze als solitair, in de border of op een eigen plekje.

Windwiegertje.

Zacht fijn blad en subtiele aartjes.
Of het nu bloeit of net niet meer is slecht te zien. Dit gras ziet er altijd even geweldig uit. Ook in de winter.
Liever niet knippen, zeker niet als ze niet aan de groei zijn. Hoeft ook niet, je trekt het dorre blad er in het voorjaar makkelijk uit.
Het waait lekker met elke wind mee.
Plant het overal massaal tussen, (denk aan Echinacea en Salvia) het is heerlijk.
Waar het kan laat je de zaailingen staan.

Blauw-grijs blad in het voorjaar dat in de loop van de zomer purperrood verkleurt vanaf de punten. Uiteindelijk is het bijna helemaal rood.
In de herfst komen daar oranje en geel bij.

Redelijk rechtopstaand en niet zo hoog.
Zeer standvastig net als de rest.

Mijn favoriete gras nu ook geschikt voor de kleinere tuin.

Laag siergras dat elegant breed uitwaaiert en lang bloeit.

Lastig om niet even aan te zitten of het te aaien.

De juiste bloeitijd voor veel prairie stijl combinaties, maar ook prima als solitair.

Eleganter dan de meeste, lampenpoetsers. Ik vind ze bijna allemaal iets te stijfjes.

Purper, zilver, blauw, kastanjebruin en groen stijf rechtop groeiend gras.

Terwijl dat van de buurman alleen maar nog een klein beetje groener is.

In de zomer kleurt dit echte prairiegras al zilver blauw met purper. In de herfst wordt het spectaculair rood en oranje.

Schizachyrium zijn strak rechtopstaande goed winterharde grassen met vaak prachtige herfstkleuren.
Deze vondst van Cassian Schmidt is met haar rode stengels en behaarde grijs-blauwe blad de meest opmerkelijke van het geslacht.
Toen ik haar jaren geleden voor het eerst zag was ik meteen dolenthousiast.
De grote grap van 'Ha Ha Tonka' is dat het blad zo fijn behaard is.

Stoer en lollig tegelijk.

Heerlijk fijn zacht gras met geurende bloemen in augustus en september.

De geur houdt het midden tussen koriander en in boter gebakken popcorn.

In de herfst kleurt het oranje rood.

Vooral mooi in grote groepen.

Echt uit Noord Amerika, dus perfect voor je privé prairie tussen de Echinacea's.

Eindelijk vonden we het reuzenpopcorngras en hebben ons voorgenomen daar veel en lang van te gaan genieten.
Sporobolus heterolepis kennen we als dat bescheiden onopvallende gras dat in bloei onmisbaar wordt en dan stiekem de geur van popcorn met vanille verspreidt. Sacaton is meer een woestijnplant dan een prairieplant maar ze verdraagt vocht en vorst uitstekend.
Pampasgras is intussen bijna verjaagd, heeft Miscanthus nu ook haar langste tijd gehad?

De gigantische.

Een bijzonder goede solitair die met name in het najaar zeer indrukwekkend is, tenminste, als je er plaats voor hebt.

Je kunt hier heel creatief leuke gekke dingen mee doen.

Een wolk van een reus.