Iedereen is het met ons eens over deze, je kan niet anders dan er van houden.

De dichtbezette kaarsrechte toorts produceert zoals de naam belooft eindeloos veel kleine mokka bruine bloemen.
Het blad heeft fijne zilveren randjes. Geweldig in je mediterrane border, tussen de lavendels en ook echt betrouwbaar vast.

Een sprookjesplant.

Heel gewoontjes misschien voor sommigen; een zuiver wit met maar weinig vlekjes, tweejarig vingerhoedskruid. Maar ik geniet er nog steeds erg van.

Ze staat bekend als geneeskruid, maar mocht je ze net als ik alleen maar nodig hebben om er van ver van te genieten, dan kan dat dus gerust.

Ze zaaien zich zelf uit als ze op de juiste plek staan.

Digitalis is een van de eerste geslachten die we omarmden in onze 30 jarige zoektocht naar de allerbeste droomplanten. Ze zijn meestal vast maar kortlevend. Deze is steriel, maakt dus geen zaad en bloeit daardoor extra lang. Op droge doorlatende grond zou ze ook jarenlang moeten kunnen leven. Het is de kruising die David Tristram maakte van twee van onze favorieten: D. obscura x D. grandiflora, de kleur zit er tussenin. De vertakkende bloemstengels heeft ze van D. obscura.

Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.

Weer een nieuwe van Terra Nova, gelanceerd in het kader van de Prairie Pillars serie.
Deze maakt veel korte stevige bloeistengels.
Grote geurende bloemen met dikke donker oranje harten.

'Kahuna' is Hawaïaans voor 'expert' of 'tovenaar' en tegenwoordig 'de beste surfer van het strand'. Maar hij moet zich wel nog een beetje bewijzen.

Terra Nova krijgt de smaak te pakken en hun introducties worden ook alsmaar beter. Dit is een dwerg, echt heel laag en met een heel geschikte heerlijke kleur.

De petalen verkleuren van banaan geel naar maan geel.

Zeer laag, dus ook geschikt voor potten of border randjes.

Echt snoepgoed deze.

Nieuwe introductie uit 2012 van onze gewaardeerde bondgenoot Marco van Noort.
Zijn nieuwigheden nemen we meestal gretig op in ons sortiment.

We zijn benieuwd hoe deze zich verhoudt tot Echinacea 'Hot Papaya', die andere dubbele rode.

Deze begint wel heel erg lekker diep rood en ik zou het, geloof ik, prima vinden als ze daarna niet dubbel werd.

Deze nieuwe selectie wordt maar 30 centimeter hoog.

Ze staan graag luchtig, zet ze dus niet tussen al te hoge planten.

De bloemen beginnen groen en verkleuren van rood via oranje naar roze met een vleugje paars.

Een compacte kleurrevolutie.

Vlammenwerper is een wat harde naam voor deze vooral erg zoet geurende zonnehoed.

De plant vertakt sterk. Bloeit als een van de eerste en een van de laatste zonnehoeden met 9 cm brede bloemen.

Het oranje wordt door een roze waas doorschenen.

Nieuw sinds 2011 en ook al zo heerlijk rood.

Dit is een forse plant met grote bloemen.

Uiteindelijk verkleuren ze een beetje naar pompoen oranje.

Plant een vulkaan.

Bijzonder van vorm en kleur. Vroeg bloeiend met een hard gestoken oranje dat niet verbleekt zoals bij sommige cultivars.

De eerste, mooiste en sterkste dubbele oranje. Ze heeft goed vertakkende stelen, een vol hart en lange afhangende bloemblaadjes.

Ook weer een Nederlandse vinding van Arie Blom. Goed gedaan Arie.

Nog zo'n fantastische kleurdoorbraak die mogelijk werd dankzij kruising van drie soorten waaronder de witte E. purpurea 'Alba' en de gele E. paradoxa.
Tot 12 cm grote gele geurende bloemen die bleker worden naarmate ze ouder worden. Stevige stengels.
In de loop van de zomer dus crème, citroen en ander geel door elkaar.

Zet je geelvrees aan de kant en plant deze eens naast Perovskia.

De bloemen van Echinacea pallida zijn kleiner en eleganter dan die van Echinacea purpurea. Verschillen met E. angustifolia zijn kleiner. De bloemblaadjes van E. pallida zijn lang, smal en strak afhangend van de bodem.
Echinacea staat wereldwijd op de 1e plaats van de geneeskruiden top 10. De weerstandsverhogende werking is verbluffend. Bij de eerste symptomen innemen voorkomt het daadwerkelijk uitbreken van de griep.

Deze gezaaide Echinacea heeft elegant afhangende lintbloemen; als een hula rokje.

Ze heeft een natuurlijke sprookjesachtige uitstraling, eerder zachtaardig, subtiel, tussen al dat kleurgeweld van de nieuwe zonnehoeden.

Maar daarom juist bijzonder.

Deze wildvorm met zijn onverwachte kleur heeft de weg vrij gemaakt voor nog veel meer spannende kleuren in de nieuwe kruisingen.

Echinacea paradoxa heeft blijmakende fijn afhangende smalle bloemblaadjes.

Wij vinden dit natuurlijk al lang prachtig.

De naam is zeer correct. De bloemen van deze hebben een onweerstaanbare, vrijwel niet te fotograferen, aantrekkingskracht.

Zeer laag voor een zonnehoed.

Vurig magenta.

Bovendien geurend en standvastig.

Deze aan Piet Oudolf toegeschreven vondst uit 2009 behoud z'n groene kleur ook als de bloemen ouder worden.

Met 50 cm zeer laag en sterk rechtovereind staand. Bovendien geurend en zeer geliefd bij nuttige insecten.

De naam klopt; het is een pareltje voor tussen je grassen.

Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Wat makkelijker vermeerderen dan de meeste:
Ze wordt gezaaid, je kunt er dus ook zelf van doorkweken. Maar daardoor wel iets variabel, met name qua hoogte.
Bovendien zijn zaairassen veel standvastiger dan de gestekte vitroplanten.

Sterk aanbevolen.

Er zijn veel geweldige witte zonnehoeden.

Maar dit is nog steeds de allerbeste:
Compact, rijk bloeiend, platte wijdopen bloemen, sterk geurend en een volle rand lintbloemen.

Een betere witte is er niet.

Maagdelijk wit met een maagdelijk van groen naar oranje verkleurend hart.

Dit is een oud en ervaren zaairas, daarom zijn de planten redelijk, maar niet perfect uniform, met name in hoogte kunnen ze wat verschillen.
Zaailingen zijn meestal wel iets standvastiger dan gestekte zonnehoeden,
De witte bloemen met hun geeloranje hart hebben gegarandeerd dezelfde sterke uitstraling. Het is een goed oud ras.
Zeker zo aristocratisch, als de bloem eenvoudig is. Een zeer bruikbare plant voor de volle zon.

Deze 'schijn-distels' zijn van groot nut als textuurplant.

Ze verdragen alles, van zware concurrente tot droogte en koude.

Van nature komen ze voor in onder andere midden, zuid en oost Europa.

Bovendien bevorderlijk voor bijen, vlinders en andere nuttige insecten.

Deze Amerikaanse vruchtselectie van de van oorsprong Aziatische olijfwilg is zeer rijkdragend en geeft goede lycopeen-rijke zoet-zure vruchten.

Olijfwilgen binden stikstof uit de lucht wat andere planten in de omgeving ten goede komt.

Ze zijn zelfbestuivend, maar een andere cultivar in de buurt zorgt voor nog betere bestuiving en dus meer opbrengst.

Een orchidee met een enorm verspreidingsgebied maar bij ons toch schaars en beschermd.

Ze houdt van vochtige kalkrijke grond zoals je ze in duinmoerassen en de kalkmoerassen bij Brussel wel tegenkomt.

Iets echt bijzonders voor je vochtige plekje.

Deze Griekse reigersbek is ook bij ons winterhard mits ze een plekje in de rotstuin, of op doorlatende, niet te natte grond mag staan.

Ze heeft heerlijk fijn geveerd grijs-groen blad en van voorjaar tot het eind van de zomer zomer geurende, zacht gele, bijna witte bloemetjes.

Een mediterraan pareltje.

Fijn geveerd, iets grijs blad.

Helder witte bloemen met een zwart-purperen tekening.

Lekker laag zodat je ze voorin de border goed kunt bewonderen.

Vooral die tekening in de bloem.

En dat blad.