Is dit kunst of kitsch? In ieder geval feestelijk en frivool dit diep donkerbladig schatje.
Het is een van de vroegste Dahlia die we kennen en ze bloeit net zo goed door als de rest. Uitgebloeide bloemen wegknippen helpt daarbij. Zet ze in pot of graaf de knollen na de eerste vorst op om binnen te overwinteren.
Onlangs niet geheel toevallig 'gevonden' door Keith Hammett in Nieuw Zeeland.

Niets mysterieus aan, gewoon een feestje.

Echt zwart mag dit blad nog net niet heten. Maar het is glanzend diep donker.

Een leuke rariteit om je herfstborders op te vrolijken of voor spectaculaire potten.

Je kunt ze binnen als blote wortel in turf of als potplant vorstvrij overwinteren. Ze verdragen tot -6.

Dit wonder openbaarde zich in Nieuw Zeeland.

We worden verwend tegenwoordig op Dahlia gebied. 'The Bishop' wordt elk jaar opnieuw enorm verbeterd onder andere dankzei Dr. Keith Hammett.
Ook deze heeft bijna zwart blad en nu echt brandweerwagen rode bloemen.

Wij vinden het vooral potplanten. Maar je kunt ze natuurlijk ook in je border planten en in de winter als kluit naar binnen halen.

Compact en rijk bloeiend.

Nog zo'n nieuw wondertje.

Echt heerlijk, zo zacht als een parel.

Gemakkelijk op onze grond.

Die is rijk, doorlatend en opdrachtig.

Als je ze knipt voor de vaas krijg je nog een vlucht.

Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.

Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.

Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk

De elatum zijn de sterkste, had ik dat al geschreven?

Ze staan best ook heel stevig overeind, maar een storm kan net teveel voor ze zijn. We hebben al te vaak onder dreigende zwarte luchten panisch steunen geplaatst. Steun ze liever preventief.

Meteen na de bloei diep terugknippen doet de plant altijd goed en zorgt meestal voor herbloei in het najaar.

Nog maar een keer: gestekte elatums zijn de sterkste riddersporen. Het is wel aan te raden ze meteen na de bloei tot de grond terug te knippen. Dat maakt de plant sterker en zorgt meestal voor herbloei in het najaar.

Dit is een nieuwe vrij lage vorm met bijzondere tweekleurige bloemen. Ze zijn pomponvormig, blauw van buiten, wit van binnen.

Geweldig van kleur en vorm.

Ouderwetse rotsvaste laatbloeiers die vergeten worden omdat bijna iedereen tegenwoordig in het voorjaar of de zomer planten koopt.

Dit is een diepteinvestering van formaat die heel lang mee gaat.

Je kunt oude pollen af en toe delen.

Lekker laat.

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

Het ziet er naar uit dat 'Albus Plenus' en deze dezelfde zijn.

Beide hebben grote goed geparfumeerde gevulde witte bloemen en zilver grasachtig maar stevig blad.
De bloemen van 'Mrs Sinkins' zijn een van de beste ingrediënten in vruchtenpunch. Je kunt de bloemblaadjes ook in salade gebruiken.

In je tuin misstaat ze evenmin.

Eigenlijk vooral vanwege de onweerstaanbare naam en omdat we nu eenmaal een anjertje horen te hebben.

Het is een heerlijk rijk bloeiend, geurend dwergje uitgroeiend tot een compact heuveltje. Geen problemen dus met lange kaal wordende stemgels waar de pluimanjers vaak last van hebben. Je kunt er ook een vrolijke pot mee te vullen.

Een klein lief ruikertje.

In Nederland is deze soort zeldzaam en beschermd. In de buurt van Amsterdam kom je ze nog wel tegen.

Ze komt meer voor in midden en zuid-oost Europa. Ze stond vaak in kloostertuinen vanwege haar medicinale eigenschappen en voor gebruik bij de bereiding van zeep.

Een leuke zeldzame heemplant.

Diezelfde betoverende klokjes bloemen aan ijle stengels die uit een pol gras lijken te komen. Maar dan dus smetteloos wit.

Uit Zuid Afrika, dus voor zurige grond en tijdens strenge winters met wat stro of sparrentakjes afdekken goede drainage helpt ook.

De puur onschuld engel-hengel.

Dierama is een betvernd geslacht uit Zuid Afrika. Ze zijn bij ons op het randje winterhard en vereisen dus een niet al te kalkrijke beschutte plek in de zon.

Het blad is smal en lang en de bloemsteeltjes zijn bijna onzichtbaar zodat het lijkt alsof de bloemen boven een graspol zweven.

Ze houden niet van zeer droge grond. Van nature groeien ze in vochtig grasland, maar dat is, zoals gezegd, in Zuid Afrika.

Met grote trots kondigen wij eindelijk weer eens aan: deze vegetatief vermeerderde vaste en doorbloeiende Digitalis.

Deze kruising van Digitalis lutea x mertonensis is aardig standvastig. De planten vertakken sterk en blijven de hele zomer bloeistengels maken met smalle abrikoos-roze klokken die overal bij passen en terloops van de combinatie een sprookje maken.

Een doorbloeiende vaste voor een droge plek in de volle zon.
Glanzend donkergroen blad, ook in de winter.
De plant is een bewuste kruising van D. lanata x D. grandiflora 'John Innes Tetra' met D. laevigata uitgevoerd in 1995 door Heather Wilson, in Stroud, Gloucestershire. Na jarenlange proeven werd ze in 2005 voor het eerst aangeboden in Engeland.

Een spannende plant met een bijzonder warme kleur.

Veel kruidendokters denken dat het geneesmiddel wel uit de bekende tweejarige zal worden gewonnen. Maar de vaste lanata bevat 4 x zoveel werkzame stof dan D. purpurea. Deze wordt dan ook grootschalig aangeplant voor productie van digitaloine, een op het hart werkzaam medicijn. Het lijkt me fantastisch zo'n veld een keer te mogen zien want ze is gruwelijk mooi. De bloem is bolrond vooral wit met mokka en een grote witte onderlip, van binnen bruin getekend.

Een vaste plant, maar kortlevend.

Een heerlijke mediterrane weefplant die niet alleen vast is, dus een paar jaar blijft leven, maar zich ook nog speels en niet hinderlijk uitzaait.

Lange smalle aren met heel veel kleine citroengele bloemen.
Ze staan tussen mijn Salie, Santolina en lavendel.

In Zuid-Frankrijk kwam ik dit schatje regelmatig tegen.

Iedereen is het met ons eens over deze, je kan niet anders dan er van houden.

De dichtbezette kaarsrechte toorts produceert zoals de naam belooft eindeloos veel kleine mokka bruine bloemen.
Het blad heeft fijne zilveren randjes. Geweldig in je mediterrane border, tussen de lavendels en ook echt betrouwbaar vast.

Een sprookjesplant.

Heel gewoontjes misschien voor sommigen; een zuiver wit met maar weinig vlekjes, tweejarig vingerhoedskruid. Maar ik geniet er nog steeds erg van.

Ze staat bekend als geneeskruid, maar mocht je ze net als ik alleen maar nodig hebben om er van ver van te genieten, dan kan dat dus gerust.

Ze zaaien zich zelf uit als ze op de juiste plek staan.

Digitalis is een van de eerste geslachten die we omarmden in onze 30 jarige zoektocht naar de allerbeste droomplanten. Ze zijn meestal vast maar kortlevend. Deze is steriel, maakt dus geen zaad en bloeit daardoor extra lang. Op droge doorlatende grond zou ze ook jarenlang moeten kunnen leven. Het is de kruising die David Tristram maakte van twee van onze favorieten: D. obscura x D. grandiflora, de kleur zit er tussenin. De vertakkende bloemstengels heeft ze van D. obscura.

Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.

'Hira Tanenashi' is een gezond professioneel goed winterhard, zelf-fertiel ras met 8,5 cm grote zoete geel-oranje vruchten in oktober.

Pitloos tenzij ze door andere rassen werden bestoven.

Ze worden wereldwijd geteeld onder andere voor gedroogde vruchten. Ook vers zijn ze goed te genieten.

In de herfst kleurt het blad fel oranje.

Goed rijpe kaki vruchten smelten in de mond en zijn zoet als honing. Je vindt in de winkel alleen minder smakelijke wat melige vruchten om de dat de beste rassen niet kunnen worden vervoerd en opgeslagen. Zelf telen dus en dat is heel gemakkelijk.
Volledig zelfbestuivend en ziekte vrij, uitstekend winterhard op doorlatende leemgrond. Het blad kleurt oranje in de herfst.
'Tipo' is een Italiaans ras, ze eten ze daar allemaal zelf op.