'Elblitz' is een productieve kruising van Rheum 'Frambozen Rood' x 'Valentine'. Ze heeft wat minder dikke maar redelijk zoete stengels. Je kunt er een keer of drie van oogsten.
Na 21 juni mag je geen stengels meer oogsten omdat rabarber dan weer op krachten moet komen voor het volgend voorjaar en omdat het gehalte aan oxaalzuur dan te zeer toeneemt. De stengels worden dan ook snel veel zuurder. Professionele telers hebben trucs om later en zelfs in de winter te kunnen oogsten.

Een wat zoetere, gezaaide, roodstelige rabarber.

Gezaaide planten hebben het voordeel dat ze vitaler zijn dan gedeelde planten.

Een rabarberplant kan tot 15 jaar productief zijn.

Wat mij betreft de ideale combinatie van het beste van zwarte bes en kruisbes. De vruchtgrootte houdt precies het midden. Ze rijpen in juni / juli.
Snelgroeiende struiken zonder doorns die makkelijk tot een leuk mini-boompje te snoeien zijn. Vrijwel onvatbaar voor ziekten.
Commercieel worden ze niet geteeld omdat de bessen te verspreid hangen. Thuis is dat geen probleem.
Goed gesnoeid zien ze er al snel uit als stokoude druivenstokken.

Grote trossen met dikke bessen.
De bessen hebben een zachte cassis smaak en vallen niet van de steel.

Handelbaar dus en zachtaardig van smaak.

Een heel goede zwarte, zo simpel is het.

Dit is geen zinkend schip maar een beste bes.

Een oud standaardras dat herinnert aan hoe we met de tuinbouwschool op excursie bij een bessenteler zagen hoe hij met een stok de takken naar beneden sloeg om ze half gebroken, vruchtbaarder te maken. Makkelijk dus.
Als ze een beetje kwarren knip dan een oude tak diep terug. Is daar een bruine gang te zien knip dan nog dieper tot er geen gangetje meer is. Dat is een mot die zich naar beneden vreet. Vooral bij oude planten.

Sappige geel witte bessen in gevulde trossen. Zoeter dan rode aalbes.
Begin juli rijpen ze.

Aan de tros zijn aalbessen wekenlang bewaarbaar.

Ze kan prima als losse struik geteeld maar produceert nog beter in rijen aan draad, plant afstand is dan: 50 tot 100 cm.

Voor de gouden eeuw van de eetbare tuin.

Een zeer goed smakende kruisbes die weinig gevoelig is voor aantastingen.

Maar het mooiste is; ze heeft amper doorns.

Dus het plukken voelt minder als een vorm van diefstal waarvoor je straf verdient.

Een makkelijke en gezonde kruisbes dus.

Een ziekte resistente cultivar met mooie ronde rode bessen.

Als losse struik 1 m afstand houden in rijen 75 cm.

Rijp vanaf juli.

De rode zijn wat zoeter.

De Meilove serie bestaat uit een aantal handzame gezonde doorbloeiende rozen in verschillende kleuren.

Deze grootbloemige trosroos is zeer gezond, met fijn glanzend donkergroen blad, ideaal qua hoogte en kleur. De bloemen beginnen als een verfijnde witte thee-roos en ontwikkelen zich tot grote goed gevulde bloemen in trossen met een subtiel geel hart.
De geur is heerlijk verfijnd met een romantisch vleugje citroen.
.

Deze vrij zeldzame west Europese roos komt in Nederland vooral in Limburg, Drente en de duinen voor.
Ze wordt wel beschouwd als een synoniem van de hondsroos, maar de heggeroos heeft grotere bloemen (4 tot 5 cm) en van onder behaard blad.
De heggenroos wordt wel als onderstam voor de veredelde rozen gebruikt.

Onze wilde rozen zijn vermeerderd uit originele autochtone (inheemse) herkomst.

De naam rimpelroos slaat op het gerimpelde blad van deze vooral in de duinen wild voorkomende roos.

De bottels zijn dik en plat-rond, bloemen enkel.

Als je er plaats voor hebt kun je er een brede wilde haag mee maken.

Van de bottels maak je natuurlijk vitaminerijke jam.

'Arp' is een rijk bloeiende Amerikaanse selectie met opvallend grote lichtblauwe bloemen en grijzig blad. Ze heeft de onbewezen reputatie zeer winterhard (-22) te zijn. Vrij traag en zeer open groeiend. Dus niet geschikt voor grootschalige productie maar juist prima voor de kruidentuinsal flava. 'Arp' werd geselecteerd als afstammeling van een plant die in Arp, Texas in 1972 werd gevonden door Mrs. Madelene Hill.

Een van mijn favoriete kruipende rozemarijnen omdat we er lang geleden zo'n heerlijke pot vol van hadden.

Zo'n pot overwinter je het beste in de koude kas.

De geurige takken worden zo'n 30 tot 40 cm lang en staan breed uit tot ze gaan hangen.

Het dauw van de zee dat als blauwe regen over de rand van je pot stroomt.

'Boule' was een van mijn eerste kruipende rozemarijnen, zo'n 25 jaar geleden gevonden in Zuid Frankrijk.

Lijkt qua diep blauwe kleur sterk op 'Corsican Blue' maar met een iets andere groeiwijze.

Haar takken zijn gebogen en het jonge hout is grijzig wit waardoor ze een regelmatige grijze bol vormt.

Kruipende vorm die tot een meter lang en breed kan worden.

Zeer volle bossige plant met fijne naalden die snel een pot vult.

Fantastisch die enorme watervallen van rozemarijn zoals je ze in zuid Frankrijk ziet. Bij ons doe je dat beter in pot.

Nog een kruipende vorm met fijn krullende takjes, korte naalden en metaal blauwe bloemen.

Prima voor de keuken en zeer leuk in pot.

Kruipende vormen zijn, ik zeg het nog maar een keer, wat minder winterhard dan opgaande. Maar je kunt het altijd proberen ze buiten te laten overwinteren.

De meest aromatische rozemarijn die we kennen. De takken zijn in de zomer plakkerig van de hars. Snelgroeiend stijf recht omhoog en daarna onder eigen gewicht soms doorbuigend.

Misschien iets vorst gevoeliger dan de meeste opgaande.

De plakkerigste en geurigste.

'Rex' is een krachtig groeiende opgaande rozemarijn.

Hoewel opgaand toch makkelijk bloeiend met vrij donkere violet-blauwe bloemen.

Een echt productieras.

Af en toe in het voorjaar diep terugsnoeien houdt de plant vitaal en vol.

We hebben er meer dan 20 jaar over gedaan om de teleurstelling te verwerken veroorzaakt door de smaak van onze eerste doornloze braam 'Himalaya'. In de tussentijd hebben we het gevecht met de verrukkelijke gedoornde bramen opgegeven. Dit is ook een wat ouder ras, maar de smaak is veel aromatischer, fris zoet zuur, zoals het hoort.

Snoei in het voorjaar de takken die hebben gedragen weg en bind nieuwe jonge scheuten aan draad.

De naam van dit nieuwe Amerikaanse ras duidt op drie deugden:

- zeer goed van smaak
- zeer productief met grote vruchten
- sterke stengels en ziekte bestendig

Oh ja; en doornloos.

De vruchten rijpen snel, dus oogst regelmatig.

'Autumn First' is een Zwitserse verbetering van de klassieke 'Autumn Bliss' met betere ziekteresistentie en smaak.
Herfstframbozen worden uiterlijk maart tot de grond terug geknipt voor oogst van begin augustus tot eind september. Vanwege de late rijping hebben ze geen last van de larven van de frambooskever.
Je plant ze in rijen aan draad op 30 tot 40 cm van elkaar. Tussen de rijen houden we 120 tot 150 cm afstand.
'Autumn First' is de vroegste herfstframboos.

De gele zijn heel lekker en leuk bovendien.

Prima opbrengst ook.

Rijp vanaf augustus tot de eerste vorst

Herfstframbozen knip je in de winter of voorjaar volledig terug tot de grond.

Als je dat niet niet doet heb je de hele zomer af en toe een framboos.

Een gezond productief ras dat vanwege haar ziekteresistentie ook zeer geschikt is voor professionele biologische teelt.
Als je veel last hebt van wormtjes in de vrucht dan kun je beter herfstframbozen kiezen.

Tamelijk grote ronde, diep rode vruchten rijp in juni-juli.

Frambozen teel je het beste aan draad. Snoei steeds overjarige scheuten weg.

Een remonterend ras met zeer zoete vruchten.

Rijp: juni en opnieuw in september

Als je deze in het voorjaar helemaal terug knipt gedraagt ze zich als een herfstframboos en krijg je de eerste vruchten in augustus. De totale oogst zal dan niet minder zijn.

Een vroeg ras met vrij grote donkerrode vruchten.

Zeer goed aangenaam friszuur van smaak.