Frazgaria viger is een soort die wordt gezaaid. Deze nieuwe reeks rassen is ontwikkeld voor consumenten als fruit met sierwaarde. Het zijn allemaal doordragers dus minder geschikt voor de professionele teelt maar ideaal voor de moestuinier die over een lange periode verse vruchten wil oogsten.
Elan White heeft vrij grote bloemen en doet het ook goed in hangpotten.
Siertuin en moestuin ontmoeten elkaar in het midden zonder concessies te doen. Ze kan zo in je border of je vrolijkt er je moestuin mee op.
De bloemen van deze bodembedekker zijn geweldig als het je kleur is en de vruchten smaken fantastisch als je van aardbei houdt.
Het is een win-win plant, ook erg leuk in potten.
Elsanta is zo ongeveer het beste ras dat je in de supermarkt kunt aantreffen. Alleen zijn ze dan een dag eerder geplukt dan je in je eigen tuin zou doen. Dus lang niet zo zoet.
De vruchten zijn redelijk houdbaar, stevig en sappig en hebben een sterk aroma en goede smaak.
Niet helemaal ziektevrij, maar zeer productief.
Dit is voorloper van het zeer succesvolle professionele ras 'Elsanta', nog iets lekkerder maar ook iets kwetsbaarder.
Ook hier geldt; veel lekkerder dan in de supermarkt door die extra dag zon in je moestuin.
Ze is zeer productief, kan jarenlang blijven staan en is ook zeer geschikt om onder een folie tunneltje te vervroegen.
Voor veel Duitsers die heerlijke aardbei uit hun jeugd. Tegenwoordig helaas weinig gekweekt. Prof. Otto Schindler uit Pillnitz won ze in 1925 en noemde ze naar zijn vrouw.
Kleine zeer aromatische vruchten met de smaak van bosaardbei maar dan nog zoeter. Fantastisch dus van smaak.
Per 5 planten moet je alleen bij deze er een andere vroege soort (liefst 'Ellianny') tussen planten voor bestuiving.
Als smaak er echt toe doet, dan moet je deze hebben.
Een aardbei voor de culi-freaks vanwege de zeer aromatische bosaardbeien smaak.
Oogst vanaf half juli tot, als het weer meewerkt, november.
De vruchten zijn vrij klein tenzij je de bloemtrossen wat uitdunt.
Zeer productief door dik en dun.
Dit is een in Nederland ontwikkeld zaadvast zaairas.
De bloemen zitten aan lange stelen die hoog boven het blad uitsteken en hebben een heerlijke appelbloesem kleur.
Pas als de vruchten gaan rijpen gaan ze hangen.
De vruchten hebben een bijzonder aromatische smaak.
Een heerlijke plant ook in pot.
Deze splinternieuwe kruising is geselecteerd op smaak en schoonheid. Het is een doordragende aardbei met halfgevulde bloemen die boven het blad uitsteken, lang sierlijk blijven en vervolgens snel smakelijke vruchten voortbrengen.
Als je ze in pot zet hangen de vruchten over de rand.
Een hele zomer kersenbloesem op je terras.
Compact met diep donker blad.
Alweer een nieuwe cultivar die we uit moeten proberen. Reken er op dat dit geen erg standvastige plant is behalve op zeer droge warme plekjes.
Weelderig maar wispelturig.
Eindeloos lang bloeiend.
Knippen doet ze altijd goed Ze gaan daarna weer snel nog rijker bloeien.
Bijna niemand kan deze pakkende combinatie weerstaan van bruinrood blad en donker-roze bloemen. Tot diep in het najaar blijven de bloemen komen. Maar dan zou je ze eigenlijk beter niet planten. Weer en wind kan hun levenskaars danig doen dansen. Het geheim is: winterklaar maken in de zomer. Je moet ze een of meer keren in de zomer terugknippen om ze steviger te maken. Ze gaan dan snel weer bloeien.
De eerste, dus originele, spectaculair donkerbladige introductie van de jaren negentig.
Deze vegetatief vermeerderde kloon die de soort populair maakte is geselecteerd op rijke bloei en een iets meer compacte bouw. Verder als de soort, dus witte vlinders met wat rood op lange slanke stelen. Ze beginnen flink op te vallen als de herfst vordert omdat ze dan het hevigst van alles wat nog bloeit, bloeien.
Inmiddels zijn er veel compactere vormen maar deze blijft een topper.
Regelmatig terugknippen maakt de plant steviger. Ze gaat dan snel weer opnieuw bloeien.
Als kleur is het een spectaculaire doorbraak, deze picotee onder de Gaura. Het feestelijke roze-rode randje maakt het voor mij een beetje bont. Maar de donker purperen knoppen en rijke bloei maken meer goed dan je lief is.
Gevonden door Hardy's en in 2008 op Chelsea geïntroduceerd.
Knip Gaura allemaal regelmatig terug ook al zijn nog niet helemaal uitgebloeid. Daarvan worden ze voller en gaan ze nog rijker bloeien.
Geranium is de ruggegraat van de romantische tuin. Ze zijn betrouwbaar en vragen weinig verzorging.
'Ann Folkard' is een indrukwekkende plant met een waanzinnige kleur bloemen. Het blad loopt geel uit om aan het eind van het voorjaar traag groen te worden, de bloemen verkleuren van licht naar donker paars. Ze groeit breed uit maar wortelt niet verder buiten het hart. Het is een kruising van G. procurrens x G. psilostemon.
Psilostemon bloed kruipt overal in, met een lichte voorkeur voor meisjesnamen die beginnen met Ann of Patricia.
Het zijn bijna allemaal super planten.
De hybrides van Geranium psilostemon bloeien eindeloos door, zelf doet ze het in een maandje allemaal tegelijk; die bloemetjes. Mooi, zijn we daar ook weer vanaf.
Bij de Annes blijf je met bloemen geplaagd worden. Dus houd daar rekening mee.
Boem!
Een blauwe bom.
Met fantastische donkere aders bovendien.
Het blad komt tot 40 cm, de bloemen steken daar nog 20 cm bovenuit.
De tuingeraniums vormen de ruggengraat van je tuin; je hebt er geen werk aan en raakt ze nooit kwijt.
Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.
Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.
Bescheiden voorjaarsfrisheid.
Opnieuw een opvallende psilostemon kruising maar dit keer zonder de meisjesnaam.
Het is een relatief laag blijvende en rijk bloeiende vorm.
Makkelijk als ze eenmaal vaststaat.
De naam is een verbastering van "M'as tu vue?" Als ze eenmaal bloeit is dat vanzelfsprekend.
Nog een meisjes geranium met psilostemon bloed; de kruising van 'An Folkard' met 'Patricia'. Dit keer genoemd naar de vrouw van onze fantastische collega en bondgenoot Thierry Delabroye.
Het blad is goudgeel in het voorjaar de bloemen zijn met 5 cm aanzienlijk groter dan die van 'Patricia' waarvan ze ook de kruipende groeiwijze en extreem lange bloeitijd heeft.
Met mascara.
Een wildvorm uit Noord-Oost Turkije met grote, zeer intensief blauwe bloemen, behaard blad, grote bloemen.
Door het wat grijze, behaarde blad komen de diep blauwe bloemen goed naar voren.
Uit Turkije, dus min of meer mediterraan en uitstekend winterhard.
Deze inheemse geranium met bijzonder donker blad en daarmee contrasterende witte bloemen is een vrij recente introductie.
Het blad is bijna zwart en de bloemen zijn fijn grijs geaderd.
Op te droge grond kunnen ze last krijgen van meeldauw.
Freaky plant voor bijzondere hoekjes.
Een heerlijke nog tamelijk nieuwe dubbele met een subtiel purperrood hartje en fijne adertjes in de bloem.
Nederlandse vinding van Jan Verschoor.
Kan na de bloei wat uitputting vertonen in de vorm van meeldauw, geen probleem, tot de grond terugknippen en er verschijnt snel weer fris nieuw blad.
Heerlijk elfachtig.
Geranium sanguineum is een pure performance plant: ze behoort tot de beste bloeiers onder de kruipende geraniums, ze bedekt de bodem goed en doet vooral waar ze voor gemaakt is: bloeien.
Een zeer bruikbare tuinplant voor een zonnige standplaats, een randje, of massaal op een boomspiegel.
Warmbloedig wit.
De makkelijkste bloeier en groeier van alle Geranium sanguineum varianten.
Een klassieker, maar terecht nog steeds zeer veel toegepast.
Grote bleekroze bloemen met donker roze aders, zeer lang bloeiend.
Ongecompliceerd lekker lang lieflijk.
Sterk aangenaam geurend ingesneden glanzend blad met een fijne rode herfstkleur. 'Biokovo' maakt grote plakken bovengronds aanwortelende uitlopers. Het is een kruising van G. macrorhizum x G. dalmaticum
Klassiek historisch tuingoed uit het oude Oostblok. Degelijk en duurzaam.
De geur van het blad is fruitig met een licht bittertje.
Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.
Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.