De ultieme prairieplant, zonder deze is het geen echte prairie.
Onverwoestbaar sterk en in dit geval ook nog compact en hartveroverend.
Vraagt totaal geen onderhoud. Helemaal niets als je de afgestorven delen in de winter laat wegwaaien en afbranden. Heb je niet zo'n hele grote tuin dan duw je de dorre takken even in de compost.
Stoer en lieflijk.
Van planten afkomstig van de Amerikaanse prairie mag je wel wat standvastigheid verwachten. Ongecompliceerd dus en naar hartenlust te combineren, vooral met grassen, om in de prairiesfeer te blijven.
In grote groepen, of volledig gemengd met van alles en nog wat.
De kleur leent zich er voor.
Onverwoestbaar dus.
Hetzelfde onverwoestbare prairiespul in een zachter roze en wat lager.
Dat roze is hier zelfs een beetje fluoriserend.
Duidelijk lager dan de meeste van deze van de prairie afkomstige planten.
Sterk, betrouwbaar en zeer bruikbaar.
Echt een Victoriaanse hoornviool met meerkleurige bloemen en sterk geurend met een heerlijk parfum. De bloemen zijn wit met paarse aders en een klein geel honingmerk.
Zwaar geparfumeerd dus, deze dame.
De sterkst geurende en meest Victoriaanse (lees: frivole) viool die we hebben. Meerkleurige bloemen met een paarse buitenrand en crème van binnen. Zeer sterk geurend. Uit de rubriek violetta (miniatuur violen met een goede habitus). Gevonden door de violen-god die ons lang geleden audiëntie verleende: Richard Cawthorne.
Prachtig luchtverfrissend parfum.