Een tamelijk opgaand groeiende vorm in een aangename kleur.

Nazomerbloemen die ook in de vaas kunnen.

Een van de allerbeste ereprijzen.

Hoewel zo statig van naam blijf ik het van die liefjes vinden. De kleur van deze doet daar volop aan mee. Maar je kunt er in gekke combinaties met bijvoorbeeld oranje ook heel stoere dingen mee doen.

Of gewoon zo'n brave zachte Engelse border maken.

Vormt snel stevige pollen.

Een stevige plant met lange iets gebogen spits toelopende bloeiaren.

Lekker laat bloeiend.

Toch subtiel voor een reuzin.

Lange ereprijs komt in Nederland sporadisch voor op vochtige, niet te rijke rivieroevers. Tot 2017 was ze wettelijk beschermd maar het ziet er naar uit dat ze niet langer bedreigd is.

Het zijn makkelijke tuinplanten.

Als je van zacht roze houdt is dit je eerste keus.

Spannend van kleur en ja hoor, alweer een aartje, alsof we daar maar niet genoeg van kunnen krijgen. Deze is mooi maar je moet er wel zo'n nieuwe Echinacea naast planten.

Niet te nat graag.

Dit brave plantje kan van voor- tot najaar bloeien als je af en toe uitgebloeide aartjes wegknipt. Helder vibrerend, bijna lichtgevend violet blauw.

Deze kruising van Heather Philpott van Plant Haven heeft als een van haar ouders de Amerikaanse vaste plant van het jaar 1993; 'Sunny Border Blue' en werd dat zelf in 2001.

Uit een familie van koninklijke kaarsjes.

De meest natuurlijke uit de Balkan.

Beter tegen koude bestand en dus ook beter bladhoudend dan de meeste Vinca major.

De bloemen komen iets hoger boven het blad wat beter uit.

Fantastisch grote diep paarse bloemen.

Op een of andere manier voelde ik me opeens verplicht ook een paar goede cultivars van deze eenvoudige bodembedekker te vermeerderen.
Dit is onze relatief donkerblauwe suggestie van deze gemakkelijke bladhoudende bodembedekker met glimmend donkergroen blad voor de schaduw. Kan, als het er niet te gek droog is ook prima in de volle zon.
Een sterke gemakkelijke plant voor de luie tuinier. Ook geschikt voor romantici.

Zacht bleek lila mauve met fijne donker purperen strepen en hart, een adellijke kleur en goed vast. Wonderbaarlijk van kleur maar slechts zacht geparfumeerd. Uit de rubriek van de 'bedding viola's'. Dit mogen we hoewel de verleiding groot is niet Viola cornuta noemen van de specialisten.

Gewonnen door Richard Cawthorne, onze Violenvriend die we lang geleden voor het laatst hebben bezocht

Dit is de zwartste viool.

Grote bloemen met een verwaarloosbaar klein geel hartje.
Niet te verwarren met het zaairas 'Bowles Black' dat ook wel als Viola nigra wordt verkocht. De bloemen daarvan zijn minder donker en kleiner.

Er is geen zwartere.

Eigenlijk zouden we moeten spreken van klimaf-viool. De ranken kunnen tot een meter lang worden en ook op die ranken komen bloemen. De witte bloemen hebben een ruim lavendelkleurig hart. Ze is heerlijk in een hangpot, maar verdraagt weinig vorst dus hartje winter wel even in de schuur zetten.

Super makkelijk, alleen elk voorjaar scheuren herpotten en delen met de buren.

Traditionele bloem voor parfum en snoep.

'Konigin Charlotte' werd in de voor-vorige eeuw gekweekt om de lange steeltjes zodat er boeketjes van konden worden gemaakt.

Sterk geurend, er hangen wolken parfum om de planten.

Zelfs in gemaaid gazon weten ze zich nog redelijk te handhaven.

Een bijna witte zaailing van Viola odorata 'Königin Charlotte' die bijzonder groeikrachtig en rijk bloeiend is en ook net zo sterk geurt als haar Koningin moeder.

Ze zaaien zich heek vriendelijk en lekker uit bovendien. Na de zichtbare bloemenmaken ze cleistogame, dat zijn bloemen die niet open gaan, maar wel zaad vormen.

Adelijk geparfumeerd porselein.

De bijzondere witte vorm is net zo aantrekkelijk voor bijen en vlinders als de gewone monnikspeper en heeft datzelfde sierlijk gesneden handvormig en geurige blad maar dan met een zilveren waas.
Ze kan in strenge winters wat invriezen. Maar herstelt zich daar altijd prima van.
Atheense vrouwen zouden het blad in bed hebben gelegd om kuisheid te bewaren tijdens het feest van Ceres. Nog steeds is ze in gebruik als medicijn ter regulering van de geslachtshormonen huishouding.

Dit is een van mijn favoriete mediterrane planten. Ze is betrouwbaar, heeft historie, is geneeskrachtig, heeft geweldig handgeveerd blad en een fantastisch diepe bloeikleur.

Deze ondersoort 'latifolia' is extra intens van kleur. Ze staat al vele jaren in onze tuin. De punten vriezen soms wat in, maar je moet ze toch elk voorjaar terugsnoeien. Als bij vlinderstruik, maar iets minder diep.

Iedereen is dol op haar.

Vroeger in het westland in kassen geteeld. In Hampton Court staat een exemplaar dat in1768 werd geplant door Lancelot 'Capability' Brown en nu nog volop vrucht draagt.
Vroeg, grote opbrengst, dikke trossen.
Als er erg veel vruchten in de tros zitten kleuren ze minder door. Ze zijn dan wel rijp en zoet. Gevoelig voor meeldauw, dus wel wat verwennen.
Best in de kas of zeer zonnig tegen een warme muur.

Japanse blauwe regen bloeit pas tegen het einde van het voorjaar en windt linksom.

'Okayama' heeft sterk geurende 10 tot 15 centimeter lange bloemtrossen in een heerlijke kleur.

Onderscheiden met een Award of Garden Merit.

Snoeien doet Wisteria bloeien.

Silk heet ze vanwege het grijs behaarde jonge blad. De trossen aan korte steeltjes worden zeer lang.

Met wat steun van een stok kun je er ook door op de gewenste hoogte te toppen een boompje van maken dat je elk jaar na de bloei flink terug snoeit. Dit boompje kan zelfs in pot.

Tegen een muur bind je haar aan op de gewenste hoogte.

Planten beschrijven die met een 'W' beginnen is altijd nachtwerk.

Gelukkig betreft het deze keer een makkelijke bloeier en een bekende klimmer.

Ze staan in knop terwijl ik dit schrijf.

Beste moment om een Wisteria te planten is 100 jaar geleden. Het op op een na beste moment is nu. En deze bloeit meteen.

Geurende diep gekleurde bloemen in tot 40 cm lange trossen.

Voor een warme muur, liefst wit zoals je ze bij Waterloo ziet, bijna huis aan huis.

Bloeit nadat het blad is uitgelopen.

De trossen van deze kunnen wel 60 cm lang worden. Schrik niet van de hoogte, ze worden niet hoger dan tot waar je ze aanbindt.

Aangenaam mild geurend, relatief laat bloeiend.
Je mag ze allemaal wat extra voeding geven omdat ze hard groeien en opdat ze zulke lange trossen maken.

Snoei zorgt voor bloei.

Blauwe regen staat graag in voedzame voldoende vochtige, wat vochtige grond.

Ze kan dan geweldig groeien en stokoud worden.

Deze maakt de grootste, wel 60 cm lange bloemtrossen en kan tot 10 meter hoog worden.

Ze geurt net zo heerlijk als violen.

Uit Kentucky, echt waar, komt deze bijzondere wat trager groeiende maar prima bloeiende witte vorm.

De bloemtrossen zijn tot 30 cm lang.

Ook deze kan met wat steun tot een boom worden gevormd.

Je mag er flink aan snoeien, dat komt de bloei alleen maar ten goede.

Zo prachtig bloeien ze, massaal in mei tegen de witte muren van de landhuisjes rondom Waterloo als het voorjaar op z'n hoogtepunt is.

'Prolific' heet zo omdat deze zo makkelijk en al op jonge leeftijd bloeit.

Je mag in de zomer wat overtollige zijtakken wegsnoeien.

De Chinese windt linksom.

Deze bloeit op het kale hout in trossen van 25 cm.

Sterk geurend en explosief bloeiend.

Snoeien doet ze extra bloeien.

Ik maak er graag kleine boompjes van die elk voorjaar diep worden teruggesnoeid.