En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Deze in 2012 geïntroduceerde, Nederlandse vinding van Arie Blom behoort tot de nieuwe generatie dwerg-Helenium.
De bloem-blaadjes hebben een rafel randje en zijn een beetje opgekruld.
De kleur deed Arie denken aan de middagzon, vandaar de naam.
Aan de voet van lavendel of andere zonaanbidders zijn deze bodembedekkers heel geschikt.
Deze heeft donkergroen blad.
Het is vrolijk ouderwets bruikbaar tuinspul.
De combinatie van romig zacht roze met grijs blad is heel bruikbaar tussen je lavendel of met andere droogte minnende planten.
Lieve bloemetjes voor er tussen.
Ze zijn sterk en makkelijk en ze dragen met hun vrolijkheid echt iets bij.
Na hun rijke bloei mag je ze graag eens terugknippen. Soms krijg je dan nog een vlucht maar in ieder geval zorg je zo voor vers blad en een volle plant.
Ook wel bekend als 'Red Orient'.
Het is een klein bladhoudend heestertje met kleine bloemetjes die een beetje op roosjes lijken. Helianthemum is nauw verwant aan Cistus. Je kan het zien als quasi inheemse miniatuur Cistus. Ze moeten in de volle zon anders worden ze slap en bloeien weinig. In de zon zijn ze heel makkelijk.
Deze is fabelachtig fel rood.
Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.
Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.
Zilver en wit; altijd heerlijk samen.
Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.
Makkelijk, sterk, groot, maar niet omvallend, snelgroeiend, laatbloeiend, betrouwbaar en niet woekerend. Het is toch niet weer die geelvrees die je tegenhoudt?
Deze is citroen geel, moet kunnen.
Een vaste zonnebloem met heel veel relatief kleine bloemen.
Wat zet je ernaast? Probeer eens Eupatorium en Miscanthus.
Het roodbewaasde donkere blad en de rode stengels zorgen voor een nog groter contrast met de helder groene bloemen. Helleborus foetidus is tijdens de bloei als het ware gedeeld. Van onder diep donkergroen en van boven fris groen.
Dit Nieskruid heeft ook graag een beetje zon en wil liefst via zaailingen wat wandelen in je tuin.
Bloeit de hele winter ongeacht het weer.
Ook deze is nog zo nieuw dat deze geen naam heeft
Het is een compacte plant met korte donkere bloemstelen en aankijkende donkere bloemen.
Voorlopig schaars.
Deze heeft zeer grote bloemen aan korte donkere stelen.
Het blad heeft donker purperen stengels en nerven.
Nieuw voor 2025 en nog schaars.
Witte bloemen en donkergroen leerachtig blad laag en kruipend. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd geeft ook deze de voorkeur aan een iets zonnigere en vrij droge standplaats.
Helleborus x orientalis is wat vitaler, groeikrachtiger, dus ook veel groter.
Geschikt voor verwildering in een natuurlijke tuin.
Dit was een paar jaar geleden de eerste vegetatief vermeerderde zwarte Helleborus.
En het is nog steeds een van de allerbeste.
Gezond, groeikrachtig en lang bloeiend met diep diep diep donkere bloemen.
Het blad is in het voorjaar bruin-groen.
Freaky bloem.
Zeer donker van achter en bijna wit rond het gouden hart, deze dubbele Picotee.
Grote gevulde bloemen met een diep donker randje kenmerkend voor Picotees.
Het zijn vegetatief vermeerderde planten. Ze zijn dus volkomen identiek.
Zwarte bloemen zijn eigenlijk altijd purper als de zon er doorheen schijnt.
Dit is een lage zeer donkere met vrij kleine bloemen. Nog donkerder dan op de foto.
Het gouden hart van Lucy contrasteert aangenaam met de bloemblaadjes.
Lucy is Super Donker.
Zeer grote goed gevulde bloemen in een fantastisch diep donker en glanzend rood - purper.
Zo trots dat ze er van glimmen deze waanzinnig intensief gekleurde extra volle bloemen aan lange stelen.
Vroeg, lang en rijk bloeiend.
De contrasterende helder gele meeldraden versterken het 'Ruse effect' van mijn favoriete zwarte. Het jonge blad is ook donker.
'Ruse Black' is een diep donker zwarte Helleborus uit in-vitro vermeerdering. Ze zijn dus allemaal even spectaculair donker zwart.
Sterk en makkelijk.
Deze dwerg heeft hartverwarmend fel gekleurde, reusachtige bloemen.
Ze hebben een diameter van 8,5 cm.
Echt rood komt steeds dichterbij.
Wacht nog een jaar of tien, dan zijn we er. Of geniet er nu alvast van.
'Flash' is een nog vrij recente toevoeging aan het Double Ellen sortiment.
De kleur is bijzonder, purper met een diep rode glans.
Als door de bliksem geraakt.
Deze zaailingen zijn ook bijzonder leuk. Groen vond ik eerlijk gezegd aanvankelijk wat mislukt als kleur voor Helleborus.
Een afwijking is het niet, de kleur groen staat niet ver van de natuurlijke bloemkleur.
Toch zijn ze heel schaars zo zuiver groen.
Een tikkeltje mysterieus.
Het donkere randje langs de bloemblaadjes maakt Pricotee zo bijzonder. Bij deze gevulde vorm heb je nog veel meer van die heerlijke randjes dan bij de gewone 'Picotee'
Ook dit zijn zaailingen, dus nooit volledig identiek aan de foto.
Sommige zijn wat donkerder met iets meer purper.
Als je ons laat kiezen letten we vooral op de randjes.
De bloemen van deze bladhoudende cultivar beginnen zacht roze en verkleuren over oud-roze via purper uiteindelijk naar groen. Ze staan fier overeind op stevige donkerpuperen stelen.
Heerlijk zilver blad, ook in de winter.
Een introductie van Blackthorn Nurseries.
Helleborus x ericsmithii is de complexe kruising van Helleborus niger, argutifolius en lividus.
De bloemen openen wit uit roze knoppen en worden dan langzaam leverkleurig.
Ze zijn prima winterhard en rijkbloeiend.
Zet ze liefst wel in de zon, eventueel in een pot.
Tijdens de bloei kunnen ze ook op een koele plek in huis staan.
eenmaal volwassen: Bijna een bouquet.
Deze kruising van H. lividus x H. argutifolius heeft bijna onwerkelijk zilver leerachtig blad.
De bloemen balanceren op een mooie manier tussen roze en groen.
Fantastisch zilver blad voor in de zon.
'American Revolution' is zo donkerbruin dat het op een afstand zwart lijkt.
Daglelies zijn over het algemeen zeer makkelijke planten. Leuk om te weten is dat de bloemen en de knoppen eetbaar zijn behalve die van de dubbelbloemige vormen.
Mooi kleurmonument.
Daglelies zijn volgens een bevriende sjieke Engelse tuindame not done. Althans dat vond haar moeder. Ze zouden ordinair zijn.
Ze zijn in ieder geval gemakkelijk en onverwoestbaar en als ze niet al te bont veel kleurig zijn vind ik ze absoluut kunnen.
Zeker in zo'n classy kleur.
Bovendien zijn de bloemen eetbaar